امیر مومنان حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند: «فرزندان خود را به عادت‌ها و آداب خود مجبور نکنید؛ زیرا آن‌ها برای زمانی غیر از زمان شما خلق شده‌اند.» (نهج البلاغه گفتار ۲۴۰) تربیت و پرورش کودکان یکی از اموری است که در سنت اسلامی بسیار مورد اهمیت واقع شده است.


* امام امیرمؤمنان على علیه السلام می‌فرمایند: «ما مِنْ لَبَنٍ رُضِعَ بِهِ الصَّبِىُّ أَعْظَمَ بَرَکَةٍ عَلَیْهِ مِنْ لَبَنِ أُمّـِهِ.» هر شیرى هم که به کودک داده شود، باز هم براى او با برکت‌تر از شیر مادرش نیست.

* امام صادق علیه السلام به «اُمّ اسحاق» که پسر خود را شیر مى داد، فرمود: یا أُمَّ إِسْحاقٍ! لاتُرْضِعیهِ مِنْ ثَدْىٍ واحِدٍ وَ أَرْضِعیهِ مِنْ کِلَیْهِمایَکُونُ أَحَدُهُما طَعامًا وَ ا. لْأخَرُ شَرابًا. «اى اُمّ اسحاق! تنها از یک سینه او را شیرنده، بلکه از هر دو به وى را شیر بده، زیرا در یکى از آن‌ها خوراک و در دیگرى نوشیدنى نهفته است.»

* پیامبر خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمایند: «لاتَضْرِبُوا أَطْفالَکُمْ عَلى بُکآئِهِمْ ….» نوزادان خود را به سبب گریه‌شان کتک نزنید.

* پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «سَمُّوا أَوْلادَکُمْ أَسْمآءَ الْأَنْبِیآءِ وَ أَحْسَنُ الْأَسْمآءِ عَبْدُاللّهِ وَ عَبْدُالرَّحْمنِ.» فرزندانتان را به نام‌هاى پیامبران نامگذارى کنید؛ و زیباترین نام‌ها «عبدالله» و «عبدالرحمن» هستند.

* پیامبر خدا صلی الله علیه و آله: إِذا سَمَّیْتُمُ الْوَلَدَ مُحَمَّدًا فَأَکْرِمُوهُ وَ أَوْسِعُوا لَهُ فِى الْمَجْلِسِ وَ لاتَقْبَحُوا لَهُ وَجْهًا. «هرگاه نام فرزند را «محمد» گذاشتید، به او احترام بگذارید؛ برایش جا باز کنید؛ و با وى ترشرویى نکنید.»

* پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «مِنْ حَقِّ الْوَلَدِ عَلى والِدِهِ ثَلاثَةٌ: یُحْسِنُ اسْمَهُ وَیُعَلِّمُهُ الـْکِتابَةَ وَیُزَوِّجُهُ إِذا بَلَغَ.» از جمله حقوق فرزند بر پدرش این سه چیزند: نام نیکو بر او گذارد؛ نوشتن را به وى بیاموزد؛ و هنگامى که بالغ شد، همسرش دهد.

* امام سجاد علیه السلام فرمودند: «… حَقُّ وَلَدِکَ … أَنَّکَ مَسْؤُولٌ عَمّا وُلّیتَهُ [بِهِ]مِنْ حُسْنِ الْأَدَبِ وَالدِّلالَةِ عَلى رَبِّهِ …. وَ الْمَعُوَنَةِ عَلى طاعَتِهِ فیکَ وَ فى نَفْسِهِ ….» حق فرزند تو این است… در سرپرستى وى مسؤولیت دارى که ادب او را نیکو کنى و به سوى پروردگارش رهنمون‌سازى و در فرمانبردارى از او، نسبت به وظایف تو و خودش، یارى‌اش دهى.

* پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نگاهشان به چند کودک افتاد و فرمودند: واى بر فرزندان آخرالزمان از دست پدرانشان! عرض شد: اى پیامبر خدا علیه السلام! آیا از دست پدران مشرکشان؟ پیامبر صلی الله علیه و آلهفرمودند: «لا، مِنْ ءابآئِهِمُ الْمُؤْمِنینَ لایُعَلِّمُونَهُمْ شَیْئًا مِنَ الْفَرآئِضِ وَ إِذا تَعَلَّمُوا أَوْلادُهُمْ مَنَعُوهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَضٍ یَسیرٍ مِنَ الدُّنْیا فَأَنَا مِنْهُمْ بَرىءٌ وَهُمْ مِنّى بُرَ آءُ.» نه، بلکه از دست پدران مؤمن‌شان که هیچ یک از واجبات دینى را به آنان نمى آموزند، و، چون فرزندانشان، خودشان، بخواهند بیاموزند، آنان را باز مى‌دارند، و در برابر آن به بهر‌ اى اندک از دنیا خرسند مى‌شوند. من با چنین پدرانى بیگانه‌ام و آنان نیز با من بیگانه‌اند.

* پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ کَتَبَ اللّه ُ. عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَسَنَةً وَمَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللّه ُ. یَوْمَ الْقِیامَةِ وَمَنْ عَلَّمَهُ القُرْءانَ دُعِىَ بِالْأَبَوَیْنِ فَیُکْسَیانِ حُلَّتَیْنِ یَضىءُ مِنْ نُورِهِما وُجُوهُ أَهْلِ الْجَنَّةِ.» هر کس فرزند خود را ببوسد، خداوند بزرگ و بِشکوه براى او کار نیکى مى نویسد؛ و هر کس فرزند خویش را شادمان کند، خداوند نیز در روز قیامت وى را شادمان مى کند؛ و هرکس به فرزندش قرآن بیاموزد، آن فرزند [در روز قیامت]همراه پدر و مادرش فرا خوانده مى شود تا دو جامه بر تن آن دو بپوشند به گونه اى که چهره هاى بهشتیان از فروغشان بدرخشد.

* امام امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند: «علموا صبیانکم ما ینفعهم الله به لا یغلب علیهم المرجئة برایها»؛ به کودکان‌تان چیز‌هایی بیاموزید که خداوند با آن چیز‌ها سودشان می‌رساند تا مرجئه (منحرفان عقیدتی) با دیدگاه‌شان بر آنان چیره نشوند.

afkarnews.ir

بعضی ها می گویند که شما می گویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیت شان نمی توانیم بکنیم…

متن:

آن فرزندی را می شود انسان به حساب خدا بگذارد که او را رها نکند و تربیت خوب هم بکند. البتّه توجّه داشته باشید و توجّه دارید که تربیت فرزندان این‌جور نیست که انسان هر یک‌یک بچّه‌ها را بخواهد [که] مثل یک شاگرد معیّنی جلو [بیایند]، دعوتشان کند، بهشان حرف بزند [و] تربیتشان کند؛ نه. بعضی ها می گویند که شما می گویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیت شان نمی توانیم بکنیم؛ این حرف غلط است. تربیت فرزندان، تربیت تک‌تک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده که خوب بود، چه بچّه یکی باشد چه پنج تا باشد، فرقی نمی کند، خوب تربیت می شوند. به‌طور طبیعی، به‌طور غالب خوب تربیت می شوند.//hawzahnews.

از مجموع احاديث معصومين عليهم السلام استفاده مى‌شود طهارتى كه در اثر وضو يا غسل يا تيمّم به دست مى‌آيد در وجود انسان ايجاد نوعى نورانيّت و صفاى باطن مى‌نمايد؛ در روايتى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم نقل شده: «من افراد امت خويش را در روز قيامت به واسطۀ آثارى كه وضو در ايشان گذاشته مى‌شناسم.» «1» و يا در حديث ديگرى كه از ايشان وارد شده آمده است: «به واسطۀ آثار وضو امت من در قيامت روسپيد وارد صحراى محشر مى‌شوند.» «2»‌به همين جهت در سخنان پيشوايان دين عليهم السلام آمده كه اگر شخصى داراى طهارت است، براى او نيز مستحب است كه تجديد طهارت نمايد؛ در روايتى از حضرت امام صادق عليه السلام نقل شده: «الطُّهْرُ عَلَى الطُّهْرِ عَشْرُ حَسَناتٍ» «3» يعنى: تجديد طهارت در حال طهارت ثواب ده حسنه دارد.در برخى ديگر از روايات اين گونه تعبير شده كه وضو گرفتن در حال طهارت داشتن ثواب ده حسنه دارد. «4»‌در روايت ديگرى نقل شده: «الوُضوءُ عَلَى الوُضُوءِ نُورٌ عَلىٰ نُورٍ» «5» يعنى: وضو گرفتن در حال داشتن وضو انباشت نور بر نور است.معارف و احكام بانوان، ص: 45‌
مستحب است براى شير دادن اولاد، زن مسلمان، مؤمن، با وضو، عاقل، عفيفه و زنى كه داراى صفات پسنديده است، انتخاب شود. زيرا شير تأثير زيادى در شيرخوار از جهت شكل و قيافه، اخلاق و سجاياى اخلاقى دارد. چنانكه علم و تجربه بر آن شهادت مى‌دهد، و روايات زيادى نيز بر آن تأكيد مى‌كند.منبع:رساله توضيح المسائل (فياض)، ص:

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة والسّلام علی سیّدنا محمد و آله الطاهرین لعنةالله علی اعدائهم اجمعین

عَن جابر بن یزید الجُعفی عَن ابی جعفرٍ محمدبن‌علیٍ الباقر علیه‌السلام قال مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله (۱)

هر کس فرزندانی را تربیت کند که آنها را برای خدا به حساب بیاورد، این فرزندان، به اذن خداوند، او را از عذاب آتش مانع می‌شوند.

«یَحتَسِبُهُم عِندَالله» یعنی جوری این فرزندان را، این اولاد را بار بیاورد که بتواند آنها را به حساب خدا بگذارد. طبعاً فرزندی را انسان میتواند به حساب خدا بگذارد که او تربیت الهی پیدا کرده باشد؛ متدیّن باشد؛ اهل فسق و فجور و تضییع اوقات و اینها نباشد. این [فرزند] را انسان میتواند به حساب خدا بگذارد و الّا اگر یک فرزندی بود که انسان یا او را بد تربیت کرد -کمااینکه بعضیها فرزندان خودشان را بد تربیت میکنند؛ از اوّل این بچّه را اهل دنیا و اهل اشرافیگری و اهل شهوات و اینها بار می‌آورند. در محیط خانواده، پدر و مادر، مشیشان برای فرزند یک سرمشق است. اگر این سرمشق، سرمشق بدی باشد، بچّه بد بار می‌آید. فرض کنید پدر و مادر متقلّب [باشند]، دروغگو [باشند]، به همدیگر رحم نمیکنند، به همدیگر خیانت میکنند؛ اینها را هم بچّه میبیند جلوی چشمش؛ [پدر و مادر] به مسائل دینی اهمّیّت نمیدهند؛ به فرائض، به نماز، به روزه. بچّه [هم] همین‌جور بار می‌آید. این تربیت بد است- [یا] گاهی هست که انسان تربیت بد هم نمیکند بچّه را، لکن رها میکند، رها میکند؛ خیلی از ماها گرفتار این معنا هستیم؛ نه اینکه بچّه را بد تربیت کنیم، نه، اما رهایش میکنیم؛ احساس مسئولیّتی کَأنّه نسبت به او نداریم. گاهی اوقات برای درس خواندن و مشق نوشتنش صرف وقت میکنیم اما برای نماز خواندنش، برای آشنا شدنش با قرآن، با مسائل دینی، نه، هیچ انسان وقتی نمیگذارد. این رها کردن بچّه است. اینها را نمیشود انسان به حساب خدا بگذارد؛ یعنی بگوید خدایا این بچّه را من تربیت کردم برای تو، در حساب تو؛ نمیشود.

آن فرزندی را میشود انسان به حساب خدا بگذارد که او را رها نکند و تربیت خوب هم بکند. البتّه توجّه داشته باشید و توجّه دارید که تربیت فرزندان این‌جور نیست که انسان هر یک‌یک بچّه‌ها را بخواهد [که] مثل یک شاگرد معیّنی جلو [بیایند]، دعوتشان کند، بهشان حرف بزند [و] تربیتشان کند؛ نه. بعضیها میگویند که شما میگویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیتشان نمیتوانیم بکنیم؛ این حرف غلط است. تربیت فرزندان، تربیت تک‌تک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده که خوب بود، چه بچّه یکی باشد چه پنج تا باشد، فرقی نمیکند، خوب تربیت میشوند. به‌طور طبیعی، به‌طور غالب خوب تربیت میشوند.

پس بنابراین «یَحتَسِبُهُم عِندَالله» که در این حدیث شریف هست، معنایش این است که بچّه را جوری تربیت کند که بتواند او را پای خدا حساب کند.
حالا، اگر «مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله»، اگر [انسان] تقدیم کند اولادی را -تقدیم کند یعنی بار بیاورد، پرورش بدهد، ارائه بدهد فرزندانی را- که بتواند آنها را پای خدا حساب بکند،

حَجَبُوهُ مِنَ النَّارِ بِإِذنِ الله عَزَّوَجَل
این فرزندان، او را از آتش الهی، از عذاب الهی دور نگه میدارند، مانع میشوند. این یکی از این چیزهای مهم است. خدای متعال به ما میگوید که عمل صالح کنید تا پیش خدای متعال مأجور باشید، از عذاب الهی مأمون باشید؛ اما به این اکتفا نمیکند؛ میفرماید اگر چنانچه نسل بعد از خودتان را هم تربیت کردید، این هم یک حسنه‌ای است، یک عمل صالحی است که میتواند شما را حاجب از آتش باشد./الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۶۳۴/.khamenei.ir

ورشکسته خیلی آشکار در آخرت

ورشكستة خيلي آشكار كسي است كه به خاطر اولاد بايد به جهنم برود و آن كسي است كه در تربيت اولاد كوتاهي كرده و وضعش طوري بوده كه فرزند، لاابالي شده است. يك پدر روزه‌ خوار كه با بي ‌حيائي در منزل و در مقابل بچه ‌هايش روزه مي ‌خورد و نماز نمي ‌خواند، بچه ‌‌اش روزه‌ گير و نمازخوان نمي ‌شود. بسيار خوب كسي كه نماز نمي‌ خواند و روزه نمي ‌گيرد و گناهش خيلي بزرگ است، در سر حد كفر است و گناه آن در نامه اعمالش نوشته مي ‌شود، علاوه بر آن اگر پسر هم به تقليد از پدر يا به خاطر تربيت ناصحيح او، نماز نخواند، هم به حساب او گناه مي ‌نويسند و هم به حساب پدر؛ و آن وقت گناه روي  گناه قرار می گیرد.

«وَ كُلَّ شَيْيٍ اَحْصَيْناهُ في اِمامٍ مُبينِ» ما در لوح محفوظ خدا (يا قلب امام خليفة ‌الله) آشكارا همه را به شماره آورده ‌ايم در اينجا مي‌ خواهد بگويد علاوه بر اين كه انسان يك نامه عمل دارد و همه اعمال او در آن ضبط مي ‌شود، يك لوح محفوظي هم هست كه همه چيز در آن ثبت شده است.

*اجر و پاداش والدینی که فرزند صالح تربیت کنند

در روايت داريم كه اگر اين دختر سفره را پهن كرد يا ظرفي براي رضايت خدا شست تا اين كه شوهرش در رفاه باشد و امور زندگي را اداره كند، ثوابش اين است كه در خط مقدم جبهه جهاد كند[4]. خوب به اندازه ثواب اين دختر، مادر او را هم ثواب مي ‌دهند. چون مادرش او را چنين تربيت كرده است.

پدر زحمت كشيده و فرزندش را تربيت اسلامي كرده و يك جوان مسلمان تحويل اجتماع داده، نمازخوان، خدمتگزار، جبهه‌رو و … اين جوان وقتي كه در خط مقدم جبهه مي ‌جنگد خيلي ثواب دارد، به همين اندازه ثواب هم به پدر مي ‌دهند، به مادر هم مي ‌دهند. وقتي فرزند نماز مي ‌خواند به او ثواب مي‌ دهند و به همين اندازه ثواب به پدر و مادرش هم مي ‌دهند.

به عكس اگر مادري در مقابل شوهر، زبان دراز، بي‌ حيا و تنبل بود، خوب خانه ‌داري نكرد، آن طور كه مي ‌بايست شوهرداري نكرد، بچه‌ داري نكرد و يك دختر زبان دراز تحويل جامعه داد، وقتي كه دختر به خانة شوهر رفت و در مقابل شوهر زبان درازي كرد. گناه بسيار بزرگي به حسابش مي ‌نويسند و به همان اندازه هم به حساب آن مادر مي ‌نويسند كه او را بد تربيت كرده است.

حرفي كه اينجا هست اين است كه اگر مادر در تربيت اين دختر كوتاهي كرده و شوهرداري را يادش نداده باشد، یا عمل خودش در مقابل شوهر، زبان درازي بوده و اين دختر از مادر ياد گرفته، خودش خانه ‌دار نبوده، اين دختر هم حالا خانه ‌دار نيست، اين دختر گناه مي ‌كند و به جهنم مي ‌رود و به همان اندازه گناه هم به مادرش مي ‌دهند، و لو اينكه مادرش حالا زن خوبي باشد.قرآن مي ‌فرمايد: «فَاعْبُدُوا ما شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ اِنَّ الخاسِرينَ الّذينَ خَسِروا اَنْفُسَهُمْ و اَهْليهِمْ يَوْمَ القِيامَةَ اَلا ذلِكَ هُوَ الخُسْرانُ المُبينُ» زمر، آيه 15پس شما هر چه را جز او مى‏ خواهيد بپرستيد كه زيانكاريد. بگو: «زيانكاران واقعى كسانى هستند كه سرمايه وجود خويش و بستگانشان را در روز قيامت از دست داده ‏اند. آگاه باشيد زيان آشكار همين است.»/ آیت الله مظاهری / حوزه 

هفت روش ابراز علاقه به فرزندان

فرزندان ما مهم ترين ارثيه در جهان هستند و عشق ما نسبت به كودكانمان با اهميت ترين ارثيه ما براي آنها محسوب مي شود. اين هفت روش به فرزندان ما كمك مي كند تا زندگي آينده خود را محكم تر بنا كنند.
1-زماني را با كودكان خود بگذرانيد.
زمان بهترين هديه اي است كه مي توانيم به كودكان خود تقديم كنيم. اين با هم بودن باعث مي شود احساسات، فعاليت ها و اعتقادات را با يكديگر مبادله كنيم.با اين كار فرزندانمان ارتباط برقرار كردن و گفت و گو كردن با ديگران را مي آموزند و به طور حتم از لحاظ ارتباطات اجتماعي پيشرفت مي كنند. به كودكان خود كمك كنيد تا روش هاي جديدي خلق كرده و آن ها را در كنار خود تجربه كنند و لذت ببرند.
2-الگويي براي فرزندان خود باشيد.
فرزندان ما در زندگي احتياج به الگويي دارند تا آن را سرمشق خود قرار دهند. ارزش هاي وجودي را به طور عملي به فرزندان خود آموزش دهيد. اشتباه هاي خود را قبول كرده و عذرخواهي كنيد. رفتار ما بيش از گفتارمان فرزندان را تحت تأثير قرار مي دهد.ما قهرمان دنياي آن ها هستيم.
3-به حرف هاي فرزندان خود گوش دهيد.
پيغام هاي كودكان هديه اي باارزش هستند.زماني كه مشتاقانه به حرف هاي آنها گوش مي دهيم اعتماد به نفس كودكان خود را تقويت مي كنيم.هنگامي كه با كودكان خود هستيد هم سطح آنها باشيد و با تمام وجود به آن ها گوش دهيد.
احساسات و حالات زيباي آن ها را از طريق چشم هايتان بيان مي شود اگر ما به حرف هاي آنها دقت كنيم كودكانمان نيز به سخنان ما عميقاً و با تمام وجود، گوش مي دهند.
4-شيوه تربيتي مناسبي براي كودكان خود در نظر بگيريد.
فرزندان ما بايد بياموزند كه در مقابل كارها و انتخاب هايشان پاسخگو باشند. آن ها بايد بدانند كه با كارهاي آزاردهنده ي آن ها مخالفت مي شود، اما والدين هميشه به آنها عشق مي ورزند.
5-كودكان خود را تشويق كنيد.
كلمه هاي اميد بخش و تشويق آميز، اعتماد به نفس را به كودكان هديه مي دهد. موفقيت ها و استعدادهاي كودكان خود را به زبان بياوريد.زماني كه فرزندانتان كار مهمي انجام مي دهند حتماً به آنها بگوييد كه موفق بوده اند.
كودكان ما احتياج دارند، بدانند كه اميدها و آرزوهاي آن ها را درك مي كنيم و به طور حتم حامي آن ها هستيم.
فرزندانتان را تشويق كنيد تا از لحاظ روحي و معنوي رشد كنند تا زندگي متعادلي داشته باشند.
6-تجربه هاي خود را با كودكانتان تقسيم كنيد.
هر كدام از ما داستان هاي ارزشمندي براي گفتن داريم.و اين داستان ها مشخص مي كنند كه عكس العمل ما در مقابل اين حوادث، زندگي كنوني ما را به وجود آورده است.
با تجارب خود مي توانيم كودكان مان را راهنمايي كنيم.شايد روزي فرزندان شما نيز با بعضي از شرايطي كه براي شما پيش آمده، روبرو شوند و به طور حتم از تجارب شما بهره مي گيرند و از اشتباهات دوري مي كنند.
بهتر است اتفاقات و به طور كلي تجارب خود را در يك دفتر يادداشت بنويسيم و آن را به كودكان خود هديه دهيم.
7-به فرزندان خود بي قيد و شرط عشق بورزيد.
عشق هديه بي چون و چراست.به كودكان خود نشان دهيد كه آن ها را در هر شرايطي دوست داريد و حمايتشان مي كنيد. در اين صورت آن ها هنگام سختي ها و مشكلات با آرامش و احساس امنيت به شما پناه مي آورند.فرزندان شما براي تصميم گيري و تجربه موارد جديد نياز دارند كه آزاد باشند. آن ها بايد بياموزند كه در زندگي مسؤوليت پذير و مقاوم باشند.
آن ها اجازه دارند شكست بخورند و يا پيروز شوند بدون اين كه قضاوتي در مورد آن ها صورت گيرد.اگر همه نيازها، اميدها و انتظارات فرزندان خود را در يك كلمه خلاصه كنيم، آن كلمه عشق است.

چگونه محبوب خانواده باشیم

خصال : ص 317

احسان با نوازش‌های آرام مادر پلک گشود، نجوای مادر در گوشش پیچید: «پاشو … مگه نگفته بودی زودتر بیدارت کنم تا با هم دعای سحر رو بخونیم؟» احسان لبه تخت نشست و به این اندیشید که دوست دارد دعای تمام سحرهای ماه مبارک را در اولین سال تکلیفش همراه مادرش بخواند؛ با این فکر به دنبال زمزمه‌ی دعای مادر از جا برخاست.

آری، ماه رمضان بهترین فرصت برای نقش تربیتی والدین است. بهترین فرصت برای پدر و مادرهایی که درباره نحوه تعلیم دادن دین و آموختن ارزش‌های اخلاقی به فرزندانشان می‌اندیشند! حتماً می‌دانید که توجه به عبادت در نوجوانان با زور و اجبار نیست. هر فرد خداوند را پرستیدنی می‌یابد و او را عبادت می‌کند؛ این نوع عبادت با حسی درونی همراه و همیشگی است. اگر می‌خواهید فرزندانتان را به بهترین شکل تربیت کنید، مهم‌ترین چیز اخلاق است؛ یعنی با اخلاقی خوب تربیتی صحیح را به نوجوان آموزش دهید. اما وقتی با زور و اجبار فرزندانتان را به روزه‌داری تشویق کنید، به محض این که از چشم شما دور باشند، عبادت را کنار می‌گذارند.

صفحات: 1· 2

انسانهاي پاک حجاب دخترانشان را دوست دارند، و بر پوشش آنها حريص هستند، و دوست دارند تا آنها را با تقوا و صالحه به جامعه تحويل دهند، وليکن چگونه….؟
در اين مقاله ده گام اساسي براي با حجاب کردن دخترت به تو پيشنهاد مي شود که در هيچ يک از اين اسلوبها، چيزي به نام توبيخ، کتک زدن، داد و بي داد کردن و امثال اينها نمي يابيد، بلکه گامهاي حکيمانه ي است که پدر و مادر و يا ديگر اعضاي خانواده براي با حجاب کردن دخترانشان به کار مي گيرند.
1- از همان روز کودکي دخترت را به حجاب تشويق کن، و منتظر نباش تا به سن تکليف برسد، سپس او را بدان امر کني، چه بسا وقتي به سن تکليف رسيد نتواني او را قانع سازي، و هواي نفس بر وي غلبه کند، پس بهتر آن است از کودکي به تدريج شروع کنيم.

2- خوبي هاي حجاب را برايش ذکر کن، از عجايب و حسنيات آن صحبت کن، و بگو که حجاب وقار و سنگيني است، حجاب مظهر تربيت صحيح و حسن نيت پاک است.

3- او را با خبر ساز که همانا حجاب امري واجب از جانب خداوند است، و او را آگاه ساز که اين عمل را فقط براي رضاي خداوند انجام مي دهي نه مردم؛ و اينکه خداوند در همه حال او را مي بيند. و خداوند از زن محجبه خشنود مي شود، آيات حجاب را برايش تلاوت کن، و او را تشويق کن تا آن را حفظ نمايد و معاني آن را فرا گيرد.

4- نمونه ي از زنان محجبه و صالحه براي آنها ذکر کن، بهتر است از امهات المؤمنين شروع شود، سپس از زنان صالحه ديگري که نمون? بارز عصر خويش بودند، سعي شود نمونه ي از زنان محجبه اين عصر نيز براي آنها ذکر شود، بويژه زنان غير مسلماني که به اسلام رو آوردند و حجاب را اختيار نمودند.

5- تفاوت بين زنان محجبه و غير محجبه براي دخترت ذکر کن، و هلاکت بي حجابان و خطر بي حجابي در اجتماع امروزي براي وي بازگو کن.

6- از اخلاق و رفتار زن صالحه سخن بگو، و ثواب التزام به عمل صالح، و پاداش زنان صالح، و اينکه چگونه يک زن صالحه مي تواند سبب هدايت دختران ديگر شود؟

7-مواظب باش تا دخترت همراه دختران محجبه باشد و با آنها دوست باشد، و ايشان را همراه دختران بي بند و بار رها مساز، چه بسا که دوست و همنشين بيشترين تأثير را بر همنوع خود مي گذارد.

8- سعي شود مادر دختر الگويي صالحه براي او باشد، تا با وي در مورد حجاب، و کيفيت آن سخن بگويد، و حکايات و داستانهاي حجاب را از وي بشنود.

9- تلاش شود تا مادر، دخترش را در کلاسهاي ديني و علمي و حلقات قرآن در مساجد مشارکت دهد، چون در اين کلاس ها بر حجاب خويش بيشتر اهتمام مي ورزد، و بدينوسيله کم کم به آن خو گرفته، و پرورش مي يابد.

10-در مقابل پوشش و حجاب دخترت، هدايا و جوايزي در نظر گرفته، و بدينوسيله او را بر اين عملش تشويق کن، و به او بفهمان که خداوند در روز قيامت جايزه بزرگ را به او عطا مي کند، و آن هم بهشت بلند مرتبه و جاويدان است.

دختر نوجوانی گفت که مادرش او را فقط به خاطر چند دقیقه دیر کردن، بدکاره نامیده و از کلمات زشتی
براي نام بردن او استفاده کرده است. او طاقتش تمام شده بود و تازیانه اي که زبان تیز مادر بر وجود شکننده
اش وارد ساخته بود جزو یکی از آن آخرین تلنگرهایی بود که می توانست از او یک دختر فراري بسازد.
همیشه وقتی می خواهیم کسی را نصیحت کنیم و براي اصلاح کسی گام برداریم، باید قبل از آن تأمل
کنیم و ببینیم آیا فرد مورد نظر حداقل شرایط نصیحت پذیري و اصلاح را دارا می باشد یا خیر! تحت فشار
قرار دادن و توسل به خشونت و تازیانه شاید اسب هاي وحشی و شیطان را آرام کند، اما حتی یک ضربۀ
تازیانه می تواند اسب آرام و سر بزیري را که تا آخرین حد توانش تلاش می کند، براي همیشه وحشی و
رام نشدنی سازد.

ادامه »