موضوع: "شرح حدیث + روضه"

شرح حدیث ، روضه

نوشته شده توسطمدیریت استانی لرستان 17ام آبان, 1394

                           

                                          

امام حسین (علیه السلام) فرمودند:

مَنِ اتَّکَل عَلی حُسنِ اختِیارِ اللهِ تَعالی لَهُ لَم یَتَمَنَّ غَیرَ مَا اختارَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ؛

هر کس به انتخاب شایسته ی خدا درباره ی او تکیه و توکل کند، جز آنچه را خدا برایش انتخاب کرده است، آرزو نمی کند.احقاق الحق، ج11، ص591

شرح حدیث:

خداوند صلاح بندگان را بهتر از خودشان می داند.انسان مؤمن، اهل «توکّل» و حسن ظنّ به خداست و کارهای خدا را هم حکیمانه می شمارد. کسی که خداشناس و خدادوست باشد، به کارها و انتخابهای خدا هم به دیده ی قبول می نگرد و خود را به او می سپارد و نسبت به خدا هیچ اعتراضی نمی کند و رضا و پسندی جز رضای خدا ندارد.یکی درد و یکی درمان پسندد   یکی وصل و یکی هجران پسنددمن از درمان و درد و وصل و هجران   پسندم آنچه را جانان پسنددایمان ناقص نسبت به خدا، سبب می شود فرد، در مورد وضعیت و حالات خود همیشه حالت انتقادی داشته باشد و آرزو کند کاش چنین می شد! چرا چنین نشد؟ چرا فرزندم پسر نشد؟ چرا وضع من خوب نمی شود؟ چرا بیمار شدم و…از پیشوایان ما نقل شده است: « ما چنانیم که اگر خدا برایمان بلا را بپسندد، ما هم همان را می پسندیم و اگر عافیت بخواهد، ما هم دوستدار عافیتیم. اگر اراده کند که بیمار یا تندرست باشیم، ما هم همان را دوست داریم و در مقابل پسند و گزینش و اراده ی الهی، هیچ اراده و پسندی نداریم.»این نکته، به انسان مؤمن آرامش روحی می بخشد و او را از نگرانی و غصّه می رهاند.کار را به خدا بسپاریم.آنچه او برایمان خواست، همان خواسته ی ما باشد. منبع: حکمت های حسینی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسین علیه السلام)، جواد محدثی

روضه جانان

صلی الله علیک یا ابا عبدالله الحسین، صلی الله علیک یا زین العابدین و یا سید الساجدین


بین نماز وقت دعا گریه میکنی یا امام سجاد// با هر بهانه در همه جا گریه گریه میکنی یا امام سجاد

هر چند زهر قلب تو را پاره پاره کرد//اما به یاد کرب و بلا گریه میکنی یا امام سجاد

آبی خوش از گلوی تو پایین نرفت//با ناله های وا عطشا گریه میکنی یا امام سجاد

با یاد زلف خونی سرهای نی سوار// هر صبح با نسیم صبا گریه میکنی یا امام سجاد

اصلا تو خود کرب و بلای مجسمی//وقتی برای خون خدا گریه میکنی یا امام سجاد


تا آخر عمر مبارک تا چشمانشان به آب  و غذا می افتاد گریه می کردند و می فرمدند قتل البن الرسول الله بکربلا عطشانا،قتل ابن رسول

الله جائعا، و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون