امام صادق(عليه السلام) فرمود: هیچ عمل نیکویی بنده انجام نمی‎دهد مگر آنکه ثواب آن در قرآن است، جز نماز شب؛ پس خداوند به دلیل عظمت جایگاهی که نزدش است، ثواب آن را نشمرده است و فرموده است: پهلوهایشان از خوابگاه‌ها جدا مى‌‌شود [و] پروردگارشان را از روى بیم و طمع مى‌‌خوانند.

متن اصلی روایت:

مَا مِنْ‌ عَمَلٍ‌ حَسَنٍ‌ یَعْمَلُهُ‌ الْعَبْدُ إِلَّا وَ لَهُ ثَوَابٌ فِی الْقُرْآنِ إِلَّا صَلَاةَ اللَّیْلِ فَإِنَّ اللَّهَ لَمْ یُبَیِّنْ ثَوَابَهَا لِعِظَمِ خَطَرِهَا عِنْدَهُ فَقَالَ‌ تَتَجافى‌ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ یَدْعُون‌.(سجده۱۶) / وسایل‌الشیعه، ج۸، ص۱۶۳