بسمه تعالی

بـــاز آی سـاقـیـــــا ! کـه هـــوا خـــــواه خـدمـتـم

مـشـتـــاق بـنـــدگــیّ و دعــاگــــــــــــوی دولـتـم

ز انـجــا کـه فـیـضِ جـامِ سـعـادت‌فــروغِ تـوسـت

بـیـــــرون شــــــدی نـمـــای ز ظـُلـمـات حـیــرتـم

هــر چـنــد غــرق بـحــر گـنـــاهــــم ز صـد جـهـت

تــا آشـنــای عـشــق شــــــــدم ز اهـل رحـمـتـم

عیـبـــم مـکـن بـه رنـــدی و بـدنـامی ، ای حکیم !

کـایــن بــود ســرنــوشــت ، ز دیـــــوان قسـمـتـم

می خور که عاشقی نـه بـه کسب‌ست و اختـیـار

ایــن مـوهبـت رسـیــد ز مـیراث فـطرتم

*مـن کـز وطن سفر نـگزیدم بـه عمرِ خویش*

در عـشـق دیـدنِ تـو ، هوا خواه غربتم

*دریــا و کــــــوه در ره و مـــن خـــسـتـه و ضـعـیـف*

*ای خـضـر پی خـجـسـتـه ! مـدد کـن بـه هـمـّتــم*

دورم بـــه صـــورت از در دولــــــت‌ســــــــــرای تــو

لـیــکــن بـه جـــان و دل ز مـُقـیـمــــان حـضــرتــم

حـافـــظ بـه پـیـش چشم تـو خواهـد سپـرد جـان

در ایـن خـیـال ار بـــدهــد عـمــر مـُهـلـتــم