خواب غیلوله: خوابیدن حدود نیم ساعت قبل از غروب را غیلوله می‌گویند. این خواب موجب هلاکت انسان می‌شود.

امام باقر علیه‌السلام: خواب بعد از عصر حماقت است..mihanblog.com

“خواب هنگام غروب آفتاب” معروف به خواب هلاکت است و این عوارض را به همراه دارد:

ـ کند ذهنی

ـ فراموشی

ـ افسردگی

ـ سکته مغزی

ـ حملات تشنجی

ـ کوتاهی عمر

لازم به ذکر است که از دیدگاه طب ایرانی، “خواب روز” برخلاف خواب شب از عوامل بدی رنگ پوست و ایجاد بیماری‌های پوستی به‌علت عدم هضم غذاها به‌هنگام روز محسوب می‌شود.

همچنین رابطه لک و جوش‌های پوستی و خواب رابطه بسیار تنگاتنگی است زیرا خواب، بهترین زمان برای فرآیند هضم غذا است و بخش عمده مواد زاید و خام که در اندام‌های مختلف انباشته شده در این زمان هضم یا در ادامه دفع می‌شود در واقع یک خواب مناسب، امکان دفع مواد زائد بدن و داشتن یک زندگی سالم را نوید می‌دهد.borna.news

امام صادق(علیه السلام)می فرمایند:اِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَالبِرَّ لَیُهَوِّنانِ الحِسابَ وَیَعصِمانِ مِنَ الذُّنوب.

صله رحم و نیکى، حساب (قیامت) را آسان و از گناهان جلوگیرى می‌کند.تحف العقول ص376

امام صادق عليه السلام :صِلَةُ الارحامِ تُحَسِّنُ الخُلُقَ وَ تُسمِحُ الكَفَّ و َتُطيبُ النَّفسَ وَ تَزيدُ فِى الرِّزقِ و َتُنسِئُ فِى الاَجَلِ؛

صله رحم اخلاق را خوب، دست را بخشنده، جان را پاكيزه، روزى را زياد مى كند و مرگ را به تأخير مى اندازد.كافى ج2

امام على عليه السلام :حِراسَةُ النِّعَمِ فى صِلَةِ الرَّحِمِ؛حفظ نعمت ها در صله رحم است.تصنیف غررالحکم و دررالکلم  ص 406

برای سازگاری زن و شوهر سه نکته مهم را باید زن رعایت کند:

1- صِیَانَةُ نَفْسِهَا عَنْ کُلِّ دَنَسٍ :

خود را از هر پلیدی حفظ کند ؛ یعنی عفت و پاکدامنی خود را در تمام مصادیقش رعایت کند.

در رابطه با موضوع عفت و پاکدامنی سخن بسیار است و مصادیق بسیار مختلفی دارد؛ از خودنمایی زن گرفته تا اجتناب از خلوت با جنس مخالف و حفظ حیا و کنترل نگاه و افکار.

در این صورت است که مرد اطمینان قلبی پیدا می‌کند و در هر شرایطی و در محیط کار و در فضای خارج خانه، آسودگی خاطر دارد و با آرامش خیال به وظایف اجتماعی و اقتصادی خود عمل می‌کند.

رعایت مصادیق پلیدی و حفظ عفت و پاکدامنی را از زبان آیات و روایات یادآور می شویم؛

خداوند متعال در قرآن کریم در رابطه با نهی از خودنمایی می‌فرماید: وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ ….. لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها  و زنان مؤمن را بگو ….. زینت و آرایش خود جز آنچه قهرا ظاهر مى ‌شود (بر بیگانه) آشکار نسازند. 2

و نیز پیامبر اکرم صلی الله و علیه وآله در رابطه با خلوت با جنس مخالف این گونه می فرمایند: پیامبر خدا می‌فرماید: ُ فَإِنَّ الرَّجُلَ وَ الْمَرْأَةَ إِذَا خُلِّیَا فِی بَیْتٍ کَانَ ثَالِثُهُمَا الشَّیْطَانَ. هرگاه مرد و زنی (نامحرم) در مکانی خلوت کنند سومین نفرشان شیطان است. 3

در رابطه با اهمیت موضوع حیا داریم که امام صادق (علیه السلام) می ‌فرمایند: لَا‌إِیمَانَ لِمَنْ لَا حَیَاءَ لَهُ.کسی که حیا ندارد ایمان ندارد. 4

2- وَ حِیَاطَتُهُ‌ لِیَکُونَ ذَلِکَ عَاطِفاً عَلَیْهَا عِنْدَ زَلَّةٍ :

و مواظبت زن بر امور خانه تا در وقت اشتباه زن، عطوفت مرد به او را پوشش دهد.

حیاطت از احاطه، نظارت و مواظبت معنی می دهد. و به قرینه قسیم بودن با جمله پیشین. بیانگر پیامی وسیع تر از عفاف و حریم شخصی است و چه بسا مقصود آن باشد: زن نقش وزیر را داشته باشد و بر همه امور خانه و دارایی و آبروی مرد نظارت کند و از به خطر افتادن آن مواظبت و حراست کند از ولخرجی و بی مبالاتی و اسراف در هزینه خانواده بپرهیزد و سعی و اهتمام خود را در ایجاد آرامش و رونق خانه، بکار گیرد دلسوزی زن نسبت به خانه و مرد، شوهر را نسبت به همسر، مهربان و عطوف و مطمئن می سازد و اگر هم مبادا در حوزه اختیارات او اشتباهی رخ دهد و خسارتی متوجه خانه گردد نه تنها مرد او را متهم نمی سازد که به جانبداری از او برمی خیزد و اشتباه او را می بخشد.

علی(علیه السلام) فشرده دست بودن زن را حسن و به سود مرد شمرده و فرموده است: «و اذا کانت بخیلة حفظت مالها و مال بعلها؛ و هر گاه بخیل باشد مال خود و شوهرش را حفظ می کند. 5

3- و إِظْهَارُ الْعِشْقِ لَهُ بِالْخِلَابَةِ وَ الْهَیْئَةِ الْحَسَنَةِ لَهَا فِی عَیْنِهِ:

زن به شوهرش اظهار علاقه و محبت کند و خود را در چشم شوهر زیبا نماید و با عشوه و دلربایی خود را به مردش عرضه کند.

خلابه، پیامی بیشتر از ابراز بدون تکلف و ریا دارد. و دلالت دارد، که ابراز محبت زن بایستی با دلدادگی و لطف و دل فریبی همراه باشد، تا دل همسرش را به چنگ آورد و قلب او را در تور عواطف و لطف و صفای خود پایبند سازد.

برخی از بانوان برای مجالس بیرون از منزل و دعوتی ها خود را می آرایند ولی در درون منزل هماره در لباس آشپزی و غیر مرتب در رفت و شداند. این دسته از زنان غافل اند که آنان پیش از اینکه کلفت و خدمتگزار خانه باشند بانو و مونس و انیس مرداند و بایستی همه موجبات آرامش و شادمانی مرد از جمله، حسن هیأت و آراستگی را در خود فراهم سازند.

پیامبر اکرم صلی الله و علیه وآله در رابطه با خلوت با جنس مخالف این گونه می فرمایند: پیامبر خدا می‌فرماید: ُ فَإِنَّ الرَّجُلَ وَ الْمَرْأَةَ إِذَا خُلِّیَا فِی بَیْتٍ کَانَ ثَالِثُهُمَا الشَّیْطَانَ. هرگاه مرد و زنی (نامحرم) در مکانی خلوت کنند سومین نفرشان شیطان است.

زینت و آراستگی لباس و چهره سبب می شود زیبایی طبیعی و جمال خدادادی بیشتر بدرخشد و زن را در دیده همسرش زیباتر جلوه دهد و کشش و علاقه مرد نسبت به خود را دو چندان سازد.

کلام آخر

اسلام مخالف زیبایی و جمال و خودآرایی نیست، آنچه باید مورد دقت و توجه قرار گیرد آن است که نهایت این جمال و زیبایی و فریفتگی را در مقابل چه کسی بروز دهد؛ در مقابل کسی که نقش همسری او را دارد.afkarnews.ir

پی نوشت:

1- تحف العقول، النص، ص: ۳۲۳

2- نور ـ 31

3- محمد بن علی بن بابویه، من لا یحضره‌الفقیه، ج‌3، ص 252

4- الکافی، ج‌5، ص 30

5- نهج البلاغة، حکمت 234

در زندگی اجتماعی میان افراد کدورت‌هایی پدید می‌آید که اگر تداوم یابد اجتماع انسان‌ها را دچار روابط تیره، سردی، تفرقه و خشونت خواهد کرد.

پیامبر خدا(ص) درباره اثر گذشت کردن در جلب دل‌ها به مردی که از خدمتکاران خود نزد ایشان شکایت کرد، فرمودند: ” از آنها گذشت کن، تا بدین وسیله دل‌هایشان را با خودت آشتی دهی. عرض کرد: ای رسول خدا! آنها در بی‌ادبی متفاوتند. حضرت فرمود: نسبت به آنان گذشت داشته باش و آن مرد اطاعت کرد".

همچنین امام صادق(ع) سه چیز را از خصلت‌های ارزشمند دنیا و آخرت معرفی می‌کنند و می‌فرمایند: ” بخشودن کسی که به تو ستم کرده‌ است، پیوستن به کسی که از تو بریده است و بردباری ورزیدن، هر گاه نسبت به تو رفتار جاهلانه‌‌ای شود".

اما در دو حدیث از امام علی(ع) از گذشت‌های نابجا سخن گفته شده که حضرت می‌فرمایند: ” گذشت به همان اندازه که شخص بزرگوار را درست می‌کند، شخص فرومایه را تباه می‌گرداند".

ایشان همچنین فرمودند: ” به نیکی پاداش ده و از بدی درگذر، به شرط آن که به دین لطمه‌‌ای نزند، یا در قدرت اسلام ضعفی پدید نیاورد".

فقهاء عظام به پيروى از آيه مباركه اي كه در مورد نماز مسافر وارد شده، اتفاق نظر دارند كه شكسته خواندن نمازهاي چهار ركعتى مشروع و قانونى است البته اين حكم در روايات نيز بيان شده كه به آنها اشاره خواهد شد.

نخست تفسير آيه اى كه در مورد نمازمسافر وارد شده: 
«وَ اِذا ضَرَبْتُمْ فِي الْاَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ اَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاهِ اِنْ خِفْتُمْ اَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا اِنَّ الْكافِرِينَ كانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِيناً».(1)
ترجمه: هنگامى كه سفر مى كنيد بر شما گناهى نيست كه نمازرا كوتاه كنيد. اگر از فتنه و خطر كافران بترسيد، زيرا كافران دشمنانى آشكار براى شما هستند.
به اتفاق مفسران، اين آيه در مورد نمازمسافر وارد شده است، و مقصود از «اَنْ تَقْصُرُوا» كاستن از نمازهاى چهارركعتى است كه آنها را به صورت دو ركعتى بخوانند.

نكته1: آيه فقط به زمان خوف و ترس اشاره دارد ولى سنّت پيامبر گرامى، حكم الهى را گسترش داده و در هر دو حالت، نمازدر سفر را شكسته مى داند. به يك معنى مى توان گفت كه جمله «اِنْ خِفْتُمْ» قيد غالبى است، نه قيد احترازى،(2) زيرا در زمان پيامبر(صلى الله عليه وآله) سفرهاى مسلمانان به خاطر فزونى دشمن، و مشرك بودن گروهى از قبائل، همراه با خوف و ترس بود.

نكته2: چرا اين حكم الهى با جمله «لا جُناح» كه ظاهر در ترخيص است بيان شده، كه پاسخ آن است كه در آن زمان نوعى انديشه غير صحيح در اذهان مسلمانان نقش بسته بود، به گونه اى كه كوتاه كردن نماز را نوعى كاستن از عبادت خدا مى پنداشتند و از آنجا كه چنين ذهنيتى حاكم بود، خدا مى فرمايد: «نه چنين نيست، شكسته خواندن گناه نيست».

اما رواياتى كه حاكى از وجوب شكسته خواندن نمازدر سفر است:
1. مسلم در صحيح خود، از ابن عباس چنين نقل مى كند:
«فَرَضَ اللّهُ الصَّلاهَ عَلى لِسانِ نَبِيّكُمْ فِى الحَضَرِ اَرْبعاً، وَ فِى السَّفَرِ رَكْعَتَين».(3)
ترجمه: خدا نمازرا به زبان پيامبر شما در حضر چهار ركعت، و در سفر دو ركعت واجب كرده است.

2. مسلم از موسى بن سلمه هذلى نقل مى كند از ابن عباس پرسيدم: آنگاه كه در مكّه هستم (مسافرم) چگونه نمازبخوانم؟ 
فرمود: «ركعتين سنّه ابى القاسم».(4)
ترجمه: دو ركعت نمازبخوان كه سنّت پيامبر(صلى الله عليه وآله) است.

3. مسلم از انس نقل مى كند:
«انّ رَسُولَ اللّه(صلى الله عليه وآله) صَلّى الظُّهْرَ بِالْمَدِينَهِ اَرْبَعاً، وَ صَلّى الْعَصْرَ بِذِى الْحُلَيْفَهِ رَكْعَتَين».(5)
ترجمه: پيامبر در يكى از سفرهاى خود به مكه نمازظهر را در مدينه چهار ركعت خواند و نماز عصر را در ذوالحليفه (مسجد شجره) دو ركعت خواند.
اين قبيل روايات كه شمار آنها در صحيح مسلم به نُه حديث مى رسد، حاكى از آن است كه شكسته خواندن نماز، امرى لازم است و اعراض از آن، اعراض از سنّت پيامبر(صلى الله عليه وآله) به شمار مى آيد.(6)(7)

پي نوشت:
1. سوره نساء، آيه 101. 
2. قيد خوف شرط ترسيدن بيشترين عامل در موارد شكسته خواندن نماز را باعث مي شود و اين به آن معنا نيست كه شرط و قيد ديگري غير از خوف عامل شكسته خواندن نماز نيست .
3. مسند ابن حنبل: ج ۱ ص ۵۴۷ ح ۲۲۹۳.
4. شرح صحيح مسلم للنووي: ۵/ ۲۰۷٫.
5. صحيح مسلم 2 / 144
6. در مورد اين روايات و آنچه كه نقل نكرديم به شرح نووى بر صحيح مسلم، ج 5، ص 207 مراجعه فرماييد. علاوه بر مسلم كه در صحيح خود به نقل اين احاديث پرداخته است، ديگر نويسندگان سنن نيز اين مطلب را نقل كرده اند.
7. گردآوري از كتاب راهنماى حقيقت، شيخ جعفر سبحاني، ص 546 الي 551.