نیامدی….

آغازخنده های مجسم نیامدی

می خواستم که بگذرم از غم نیامدی

تا بشکند طلسم نگاهم زصد غبار

یک لحظه یک دقیقه ویک دم نیامدی

در دام تارهای گنه مانده ایم وباز

….ای منجی تکامل آدم نیا مدی

آیا دوباره میوه ممنوعه چیده ام

یا اینکه با دلایل مبهم نیامدی

ازداغ خوشه های صداقت در این زمان

شد قامت بلند زمین خم نیامدی

آیا برای آمدنت در جهان کسی

برداشت، لحظه ای قدمی کم نیامدی

آقا، غریب و خسته و تنها نشسته ای

انگارگشته قحطی آدم نیامدی

خانم ژیلا نظری