میلاد منور ومسعود شمس الشموس ،انیس النفوس ،سلطان ملک طوس ،عالم آل محمد ثامن الحجج حضرت علی ابن موسی الرضا علیه آلاف تحیه والثنا برشیفتگان حضرتش مبارک باد                                           

   ای راهب کلیسا کمتربزن به ناقوس         خاموش کن صدا را نقاره می زند طوس

   آیا مسیح ایران کم داده مرده را جان           بردار جان خود را با ما بیا به پا بوس   

    آنجا که خادمینش از روی زائرینش             گرد سفر بگیرنبا بال ناز طاووس

امام رضا (علیه السلام):

انسان عابد نمی شود مگر اینکه حلیم گردد.

در بنی اسرائیل کسی که به عبادت مشغول می شد تا زمانی که ده سال سکوت نمی کرد عابد به حساب نمی آمد .

السلام علیک یا فاطمه معصومه اشفعی لی فی الجنه

 میلاد مسعود حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) وآغاز دهه کرامت برمحبان اهل بیت عصمت وطهارت مبارک باد .  

 

 همسایه  دیوار به دیوار تو هستیم                      عمریست که همسایه،گرفتار تو هستیم

ما دور مدار حرمت مثل کبوتر                             حیران همین نقطه پرگار تو هستیم

مثل پر این پرچم سبزی که تو داری                    سرگشته وسر داده،هوا دار تو هستیم

لقب معصومه را امام رضا (علیه السلام)به خواهر خود عطا فرمودند آن حضرت در روایتی می فرمایند:

ادامه »

مقدمه

پويندگان راه بزرگواري و جويندگان گذرگاه اوج‌گيري به سوي كمال و سعادت، روش بزرگان پيشينيان را الگو و نصب‌العين خويش قرار مي‌دهند تا از كارهاي شايسته و كردارهاي برجسته آنان، الهام ‌گيرند.

پيشرفت ملل زنده تاريخ بر پايه تاريخ همان بزرگان پي‌ريزي مي‌شود، چون پاكدامني‌ها، سجاياي اخلاقي، روشنفكري‌ها، دانش‌ها، پند و اندرزها، براساس آن تجلّي مي‌كند. پس سزاوار اين است كه روش ايشان ثبت گردد تا خردمندان آن را نمونه‌اي براي خويش انتخاب نمايند.

ادامه »

 

تا حبّ علی و آل او یافته ایم
کام دل خویش مو به مو یافته ایم
وز دوستی علی و اولاد علی است
در هر دو جهان گر آبرو یافته ایم 

 «  میلاد امام علی(علیه السلام)آغازگر اشاعه عدالت و مردانگی و

معرف والاترین الگوی شهامت و دیانت، بر عاشقانش مبارک باد! »

 

 

 پیشینه اعتكاف

ارزش معنوى اعتكاف

اعتكاف در قرآن

اعتكاف در احادیث

زمان اعتكاف

مكان اعتكاف

مقابله با تهاجم فرهنگ بیگانه

انسان موجودى است ‏سالك و پویا به سوى معبود حقیقى خویش و از هر راهى كه برود و هر مسیرى را كه در زندگى انتخاب كند، سرانجام به لقاى معبود خویش مى‏رسد:

« یا ایها الانسان انك كادح الى ربك كدحا فملاقیه (انشقاق/‏6 )؛ اى انسان! تو با تلاش و رنج ‏به سوى پروردگارت مى‏روى و او را ملاقات خواهى كرد.»

با توجه به این آیه اگر انسان راه ایمان، خود سازى و تهذیب نفس را بپوید جمال و مهر خداوند را ملاقات مى‏كند، اما اگر راه كفر و آلودگى را در پیش گیرد، جلال و قهر او را می بیند. بنابراین اگر مقصد و غایت ‏سلوكش لقاى محبت و مهر خدا باشد، باید راه تهذیب نفس و عبادت حقیقى را در پیش گیرد و از هواى نفس بگریزد و در طریقت انس با معبود گاهى به گوشه‏اى خلوت پناه ببرد و دور از همه عنوان‏ها و تعلقات مادى، لختى بر حال زار خویش بگرید و با سوز دل و اشك چشم، كدورت و زنگار را از چهره  جان خود بزداید و در زاد و توشه آخرت اندیشه كند.

ادامه »

با مهر تو دل سپهری از نور شود                              با یاد تو سینه وادی طور شود

تنها نه ز مقدم تو شاد است رضا                 کز آمدنت فاطمه مسرور شود

***

 

ای گل که فضا معطر از بوی تو بود

سر تا سر یثرب همه مشکوی تو بود

وقتی که رضا تو را در آغوش گرفت

در دیده او نقش گل روی تو بود

***

 

امام جواد علیه السلام

 :اعتماد به خدا بهاى هر چیز گران بها است ، و نردبانى به سوى هر بلندایى .

(بحار الأنوار: 78/364)

 

امام علي النقي (هادي) ـ عليه السّلام ـ امام دهم شيعيان جهان است که در نيمه ذي حجه سال 212 هـ. ق در شهر صريا (حومه مدينه) به دنيا آمد. پدرش امام جواد ـ عليه السّلام ـ و مادر گراميش سمانه نام دارد.[1]

حضرت امام هادي ـ عليه السّلام ـ در 8 سالگي پس از شهادت پدر بزرگوارشان عهده دار مقام امامت گرديد و پس از 33 سال امامت در سن 41 سالگي در سامرا در زمان خلافت معتز به شهادت رسيدند.[2]

امامت امام هادي ـ عليه السّلام ـ مقارن با خلافت 6 خليفه عباسي بود. مقارن بود با 7 سال باقيمانده از خلافت معتصم برادر مأمون، با واثق پسر معتصم به مدت 5 سال، متوکل برادر واثق 16 سال، منتصر پسر متوکل به مدت 6 ماه، مستعين پسر عموي منتصر 4 سال و معتز پسر ديگر متوکل که سه سال خلافت کرد. امام هادي پس از گذشت يک سال از خلافت معتز در سامرا مسموم شده و به شهادت رسيد و جسم پاک حضرت در سامرا در خانه مسکوني حضرت مدفون گرديد.[3]

ادامه »

 

 

ایام مقدس

اگرچه اجزاء زمان همانند یکدیگرند، خداوند متعال برخی امور یکسان را از طریق اعطای حرمت و قداست افزونتری به آنها، از ویژگی خاصی برخوردار ساخته که دیگر امور از این خصوصیت‏بی‏بهره‏اند، امتیاز دادن به پاره‏ای از ماهها به لحاظ برخورداری این ایام از حرمتی بیشتر، از آن جهت است که خداوند متعال حرمت را در این اوقات سخت‏تر و ناخوشایندتر از هتک حرمت در سایر ماهها مقدر فرموده که عصیان در برابر حق و ارتکاب گناه در چنین ایامی مجازاتی شدیدتر در پی داشته و اعمال حسنه در آنها پاداشی دو چندان را برای صاحبش به ارمغان می‏آورد، برخی مؤمنان و وارستگان به درک و حرمت نهادن چنین اوقاتی شائقند و سعی بر آن دارند که از طریق ذکر، عبادت و دعا این مقطع از زمان را احیا کرده و در واقع یک تمایل درونی برای برخورداری از فضائل چنین لحظاتی گرانبها را در خود احساس می‏نمایند و به شکوفایی آن مبادرت می‏ورزند، وقتی خداوند متعال خواستار آن است که با بنده خود از در دوستی و عاطفه درآید او را در اوقات و فرصت های پرفضیلت‏با اعمالی برتر، والا و شایسته مشغول می‏نماید.
بنابراین آن که آهنگ دریافت مهر الهی را در اعماق قلب خویش می‏پروراند ضرورت دارد تمام توان خویش را به کار گیرد تا در چنین اوقات فروزانی در غفلت‏به سر نبرد چرا که چنان اوقات شریفی موسم خیرات و سوداگری‏هایی است که منافع فراوانی را برای او به دنبال می‏آورد، در غیر این صورت از پیروزی و رستگاری محروم می‏ماند و از قافله پرهیزگاران فاصله می‏گیرد .

رشته رحمت

هفتمین ماه از سال هجری قمری رجب نام دارد که نباید فضیلت آن را به بوته فراموشی سپرد زیرا در میان ماههای دوازده‏گانه تنها و بدون ائتلاف با ماههای دیگر از حرمت و قداست‏برخوردار می‏باشد، در واقع چهار ماه در قرآن کریم با تعبیر «حرم‏» (1) یعنی برخوردار از حرمت‏یاد شده است که یکی از آنها فرد است که رجب نام دارد و در آن قتال و کشتار حرام می‏باشد . رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرموده‏اند: «رجب ماه بزرگ خداست و هیچ ماهی در حرمت و فضیلت‏به پایه آن نمی‏رسد و قتال با کافران در این ماه حرام است، آگاه باشید که رجب ماه پروردگار است و شعبان ماه من و ماه رمضان ماه امت من است و اگر کسی در ماه رجب حتی یک روز روزه بدارد خدا را از خود خشنود ساخته و خشم الهی از او دور می‏گردد .» (2)

ادامه »

 

                                                        سلام به بهار

سلام به این روزها و ماه های بهاری که سرشارند از واقعه

از آداب و رسوم ملی گرفته تا حوادث ملی

از نوروز گرفته تا روز جمهوری اسلامی

 

 

و حالا که پا گذاشته ایم در این روزهای اردیبهشتی از سال جدید

مناسبتی عظیم و سازنده را در پیش رو داریم

مناسبتی که یادگار بزرگمرد عرصه دانش بوده، هست و خواهد بود حتی اگر نباشد در بین ما

 

آری می خواهم از شهید بزگواری سخن بگویم که امام راحلمان درخصوصشان فرمود:

(« مطهری پاره تن اسلام و حاصل عمر من بود»)

 آری از شهید مطهری می گویم

او که مطهر بود، مطهر ماند و مطهر رفت

او که تا زمان زنده بودنش همواره کوشید برای اشاعه علم و دانش

و شاگردان زیادی را در این مسیر هدایت نمود

آری او کسی نبود جز شهید مرتضی مطهری

 

 کوچه خلوت بود و صدای جیرجیرک ها پیچیده بود در سیاهی شب صدای قدم های مرد در کوچه پیچید

آرام و تنها قدم بر می داشت با ذهنی آکنده از افکاری که همیشه او را در بر گرفته بودندسایه ایی در سیاهی شب نمایان شد

مرد اما مثل همیشه بود، آرام و مطمئن چون رهبرش که دیدار حق را لبیک گفت بادلی آرام و قلبی مطمئن

 

    

 

 

 

سایه نزدیک و نزدیک تر می شد

ناگهان صدای گلوله ایی طنین جیرجیرک های شب را خاموش کرد

ناله های مرد سکوت سهمگین حاکم بر فضای کوچه را شکسته بود

 

و اینگونه بود که روح مردی مطهر به دیدار حق شتافت و خلقی را در سوگ خود فرو برد

آری معلمی از دیار عشق و مهربانی به دست منافقین کوردل به شهادت رسید

و اینگونه بود که روز شهادت او را به پاس زحمات بی دریغش در عرصه علم و دانش و تربیت نسلی آگاه به نام مقدس معلم عطرآگین نمودند.

 

 

معلمی شغل انبیاء الهی است

معلمی مقدس است

پس بوسه می زنیم در این روز بزرگ

و عزیز  بر دست های شمع های دل

                                                      سوخته عرصه علم و دانش

 

 و از خدا می خواهیم توفیقمان دهد تا

پروانه وار خواهان سوختن در عشقشان باشیم

چراکه نورشان نور هدایت است

و راهشان راه پیامبران الهی

 

راهتان پر رهرو باد  « معلمان »ایران اسلامی

 

 

 

 

 

 

حضرت آيت‏اللَّه العظمي سيد روح‏اللَّه موسوي معروف به امام خميني(ره) در 20 جمادي‏الثاني سال 1320 قمري برابر با اول مهر سال 1281 شمسي و مصادف با ميلاد با سعادت حضرت فاطمه‏ي زهرا(س) از پدري به نام “سيدمصطفي موسوي” و مادري به نام “هاجر احمدي” متولد گرديد. در كودكي پدر را از دست داد چرا كه سيد مصطفي پدر ارجمند امام خميني(ره) كه از روحانيون مبارز و داراي نفوذ كلمه بود، از سوي جعفرقلي خان و رضاقلي سلطان خميني(از اشرار منطقه) مورد سوءقصد قرار گرفت و به شهادت رسيد. پس از مدتي حضرت امام(ره) دروس ابتدايى خود را در زادگاه خود گذراند. سپس در محضر آيت‏اللَّه شيخ عبدالكريم حائري در اراك حاضر شد و سال‏ها از معظم له بهره بُرد. پس از تأسيس حوزه‏ي علميه‏ي قم به همراه استاد، راهي آن شهر گرديد. با ارتحال آيت‏اللَّه العظمي بروجردي فعاليت‏هاي سياسي خود را آغاز نمود و پس از چندي به عنوان دشمن سرسخت رژيم پهلوي در برابر شاه ايستاد. رژيم نيز ايشان را به تركيه تبعيد نموده و سرانجام پس از نزديك 15 سال دوري از وطن در حالي كه كشور، مشتاق حضور معظم له بود، وارد تهران گرديد و رهبري انقلاب اسلامي ايران را به عهده گرفت.