بخشی از تفسیر قرآن حجت‌الاسلام قرائتی در برنامه درس‌هایی از قرآن که در 6 دی‌ماه سال 1377 ایراد شده است، تقدیم می‌شود.

- شاید ما در قرآن «آمَنُوا»ی تنها نداشته باشیم همراه آن می‌فرماید: «وَ عَمِلُوا الصَّالِحات»، ایمان تنها فایده‌ای ندارد.

- ایمان دائمی ارزش دارد… ایمان باید عمیق باشد؛ اگر ایمان عمیق نباشد علی(علیه السلام) می‌فرماید: «یَمِیلُونَ مَعَ کُلِّ رِیحٍ»(نهج ‏البلاغه، حکمت 147) با هر بادی یه یک طرفی می‌روند. 

- قرآن می‌فرماید: «قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَ لکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَ لَمَّا یَدْخُلِ الْإیمانُ فی‏ قُلُوبِکُمْ» حجرات/14. عده‌ای از عرب‌ها آمدند(به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)) گفتند ما ایمان آوردیم، گفت: نگویید ایمان آوردیم، بگویید «أَسْلَمْنا» ما اسلام آوردیم. قرآن می‌فرماید: «وَ لَمَّا یَدْخُلِ الْإیمانُ فی‏ قُلُوبِکُمْ» ایمان در دل شماها جای نگرفته است.

- دین داری در سه چیز است؛ ایمان به قلب، اقرار به زبان، حرکت و عمل با دست و پا و جوارح. 

- ما چهار رقم انسان داریم:

1- قلب پاک، عمل پاک و درست؟ : این مؤمن است.

2- نه قلب پاک، نه عمل پاک و درست؟ این کافر است.

3- قلب پاک، عمل بد؟ این فاسق است.

4- قلب بد، عمل خوب؟ این منافق است.

- چگونه عبادت کنیم که مورد قبول خداوند و از آن لذّت ببریم؟ گناه باعث می‌شود که لذّت عبادت نبریم. کسانی که گناه می‌کنند خداوند لذّت عبادت را از آنها می‌گیرد. کسانی که لذّت گناه را چشیدند دیگر لذّت عبادت را نمی‌چشند، چون گاهی چیزی، چیز دیگر را خنثی می‌کند./afkarnews.ir