معیاراول کاندیدا باید در عرصه معیشت مردم برنامه و توان اجرای برنامه را داشته باشد بعضی ها ممکن است برنامه داشته باشند اما توان اجرایی نداشته باشند از این رو باید رئیس جمهوری انتخاب کنیم که برنامه و توان اجرای آن برنامه را برای حل مشکلات معیشتی مردم داشته باشد ضمن اینکه نشاط داشته و خستگی ناپذیر باشد و زود مأیوس نشود.

معیار دوم باور کنیم که دشمنان در حال یک جنگ تمام عیار فرهنگی هستند سایت ها و فضای مجازی بخشی از این فضای نبرد با دین، اخلاق و هویت هستند و نظام اسلامی را هدف قرار داده اند از این رو کسی انتخاب شود که اولا ً این جنگ را باور داشته باشد چراکه بعضی ها این جنگ را باور ندارند و می گویند تعامل فرهنگی است.کسی انتخاب شود که رزمنده این میدان باشد که این ملاک دوم برای انتخاب فرد اصلح برای ریاست جمهوری است. 

معیار سوم رئیس جمهوری می خواهیم که اگر آمریکایی ها در هر سطحی به این ملت اهانت کردند در همان سطح محکم و دندان شکن جوابشان را بدهند.

معیار چهارم رئیس جمهوری اصلح است که قانون مدار باشد نه باندمدار، حزب مدار و خویش و قوم مدار ضمن اینکه به هیچ وجه اجازه رانت خواری سیاسی و حزبی ندهد.

معیارپنجم  رئیس جمهور باید منافذ فساد را ببندد و اگر در این باره لایحه ای برای وضع قانون لازم است ارائه کند و ثانیاً با مفسد به صورت قاطع برخورد کند و با هر کسی و در هر جایگاهی که هست برخورد با فساد عبرت آمیز باشد.

معیارششم رئیس جمهوری در شأن این ملت است که تفکر ضد اشرافی گری و ضد تجمل داشته و ساده زیست،خاکی و متواضع باشد و خود را از جنس مردم ببیند.

معیارهفتم  برای یک رئیس جمهور اصلح این است که برای حل مشکلات کشور نگاهش به درون باشد و باورش شود که این ملت توان حل مشکلات را دارد البته از امکانات خارجی استفاده کند اما تکیه گاهش به خارج به ویژه دشمنان این ملت نباشد.

معیار هشتم  رئیس جمهوری در شأن این ملت است که نه تنها زبان منتقدان سازنده را نبندد بلکه منتقدانی را که انتقاد سازنده دارند تشویق کند.

 معیار نهم این است که رئیس جمهور همکاران شایسته انتخاب کند که دو ویژگی تعهد و تقوا و تجربه و تخصص داشته باشند.

معیاردهم رئیس جمهوری در شأن این ملت است که مانند این ملت ولایتمداری را در عمل نشان داده باشد به عمل تأکید می کنم زیرا بازار شعار، بازار گرمی است و این کافی نیست بلکه در عمل نشان دهد قانوناً و شرعاً همراه و مطیع ولایت است که به این خصیصه ولایتمداری می گوییم.

با اختلاس مالي در مملكت نمي‌ماند كه شما بخواهيد اشتغال و توليد ايجاد كنيد.

حضرت امير(ع) به مردم مصر فرمود: كشور را تنها رهبرِ خوب اداره نمي‌كند تنها داشتن چند مسئول خوب و بلندهمّت اداره نمي‌كند عنصر محوري يك كشور, مردم آن مملكت‌اند اين سه قسمت را وجود مبارك اميرالمؤمنين در اين نامه‌اي كه براي مردم مرقوم فرمود جداگانه نوشت. داشتن رهبر خوب لازم است ولي كافي نيست, داشتن بعضي از مسئولان خوب و مدير و مدبّر لازم است ولي كافي نيست نگوييد رهبري مثل علي‌بن‌ابيطالب داريم, نگوييد مسئولي مثل مالك اشتري داريم شما مي‌بينيد دشمن از هر طرف حمله كرده است مستحضريد حفظ اين انقلاب كار آساني نيست شما هر روز مي‌شنويد عده‌اي از عزيزترين و بهترين فرزندان اين سرزمين براي حفظ اين سرزمين شربت شهادت مي‌نوشند آن بيگانهٴ استكبار و صهيونيست اين سلفي و داعشي و تكفيري را آماده كرده است كم نيست كه انسان ده سرباز را يك روز تقديم نظام اسلامي بكند، اينها كار كوچكي نيست اما دشمن از هر طرف دارد حمله مي‌كند.

ايشان ادامه دادند: ما بخواهيم به مردم بگوييم شما انقلابي باشيد؛  آقايان! انقلابي بودن با سفارش و موعظه حل نمي‌شود انقلابي بودن مثل درس‌هاي مجلس ترحيم و مجلس فاتحه نيست كه انسان با سفارش حل كند انقلاب, حداقل يك علم قويّ غني مي‌خواهد مثل نهج‌البلاغه, اين را حوزويان و دانشگاهيان ما بايد بدانند, نهج‌البلاغه يك علم جان‌گيري دارد ولي آن مقداري كه براي اداره كشور كافي باشد اين مقدار را مي‌توان از آن استنباط كرد. اگر كسي بخواهد انقلابي باشد بايد جريان سقيفه را كاملاً بداند, جنگ جمل را بداند, چطور علي‌بن‌ابيطالب را با آن عظمت و جمال و جلال علمي كه داشت خانه‌نشين كردند امروز كه دشمن نفوذي‌تر و آگاه‌تر است و سياست‌بازتر و خطرناك‌تر است.

دين سفارشي نيست كه ما بگوييم آقايان انقلابي باشيد, انقلاب را حفظ كنيد, در انتخابات شركت كنيد, اين علمي است, تا نهج‌البلاغه روشن نشود مثل كفايه درسي نشود, مثل رسائل درسي نشود انسان راز و رمز بيگانه‌ها را نفهمد كه چگونه مي‌شود يك ملت نبوي و علوي را خاك كرد، چگونه مي‌شود عمرعاص‌ها را حاكم كرد, چگونه مي‌شود باطل را بر حق پيروز كرد, چگونه مي‌شود دهان حق را بست نه حوزه انقلابي مي‌شود نه دانشگاه.

محور اصلي قيام، مردم‌اند مردمِ متفكّر آنها كشورشان را حفظ مي‌كنند حضرت فرمود اگر مردم خواب باشند ما سه اصل را از دست خواهيم داد: يكي خطر متوجه دين مي‌شود, يكي خطر متوجه مملكت مي‌شود, يكي اينكه خطر متوجه خود مردم مي‌شود. اين درس‌ها خواندني نيست؟! حوزه و دانشگاه كه از اينها خبر ندارند حداكثر خبري كه حوزه و دانشگاه از نهج‌البلاغه داشته باشند آن كلمات قصار است و چند جمله نصيحت! آخر چطور مي‌شود حرف صديقه كبرا را كسي گوش ندهد و حرف عايشه را گوش بدهد؟! چطور مي‌شود علي‌بن‌ابيطالب را بگذارد كنار و عثمان را مطرح كند؟! وجود مبارك حضرت امير فرمود، اينها كه بر مالك و عمار مسلّط شدند، اينها مثل گوسفند و گاو به بيت‌المال حمله نكردند. تعبيري كه وجود مبارك حضرت امير درباره حكومت عثمان دارد كه اينها با بيت‌المال چه كار كردند فرمودند: اينها مثل شتر به بيت‌المال حمله كردند كه ريشه بيت‌المال را از جا كَندند, اين مي‌شود اختلاس چند هزار ميلياردي اين مي‌شود نجومي، آن وقت مالي در مملكت نمي‌ماند كه شما بخواهيد اشتغال و توليد ايجاد كنيد./ حوزه

صلی الله علیک یا بقیة الله فی ارضه