امت تو اگر یک شب را از غروب تا اذان صبح عبادت کنند مثل 83 سال و 4 ماه در پرونده آن‌ ها ضبط می کنیم بلکه بالاتر که جبران این مسائل شود و این مژده ای برای پیامبر (صلی الله علیه وآله) بود.

فلسفه شب قدر چیست؟

نقلی در اوایل شرح صحیفه سجادیه است که به فلسفه شب قدر اشاره دارد.

مسئله از اینجا نشأت گرفته است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) خوابی دیدند که به این خواب در آیه 60 سوره اسراء اشاره است : «وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ وَمَا جَعَلْنَا الرُّویَا الَّتِی أَرَیْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی القُرْآنِ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا یَزِیدُهُمْ إِلاَّ طُغْیَانًا كَبِیرًا»

داستان خواب این بود که پیامبر (صلی الله علیه وآله) در خواب می بینند که میمون ها بر منبرش بالا و پایین می آیند و ملعبه کردند و مردم در حالی که رو به منبر هستند پشت پشت از در مسجد خارج می شوند و پیامبر (صلی الله و علیه وآله) از این خواب اندوهگین شدند و  این آیه نازل شد و جبرئیل به پیامبر (صلی الله و علیه و آله) خبر داد که بعد از تو ، بنی امیه که از بزرگترین دشمنان تو هستند و الان همه این جنگ ها را بر تو تحمیل می کنند ، صاحب این منبر و حکومت و ریاست مسلمان ها می شوند و این منبر تو ملعبه این بوزینه صفت ها می شود و اینها از نظر قرآن شجره ملعونه هستند و ما آنها را می ترسانیم.

پیامبر (صلی الله و علیه وآله) تأسف شدیدی از این مسئله پیدا کردند چون بنی امیه بدترین دشمنان پیامبر بودند و با اسلام شدیداً عناد داشتند و پیامبر (صلی الله و علیه وآله) از آینده اسلام و تربیت دینی امتش شدیداً ناراحت شدند.

پیامبر (صلی الله و علیه وآله) از جبرئیل سوال می کنند که آیا من زنده هستم که اینها این کار را می کنند ؟ جبرئیل می گوید نه.

پیامبر (صلی الله و علیه وآله) سوال می کنند که چقدر مدت حکومتشان طول می کشد ؟ جبرئیل می گوید: هزار ماه .

بعد سوره قدر نازل شد که «لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ» ما یک شب را به امت تو می دهیم که از این هزار ماه بنی امیه بهتر است و در این یک شب عبادت بیش از هزار ماه را در پرونده امتت ضبط می کنیم که جبران آن کمبود تربیت‌ ها و توفیقاتی که کم کم رخ می دهد ، بشود.

پیامبر از این نگران بودند که حالا دنیای امتش این طور شد تکلیف آخرتشان که پرونده آنها از اعمال صالح خالی می شود، چه؟ به ایشان گفته شد که امت تو اگر یک شب را از غروب تا اذان صبح عبادت کنند مثل 83 سال و 4 ماه در پرونده آنها ضبط می کنیم بلکه بالاتر که جبران این مسائل شود و این مژده ای برای پیامبر (صلی الله و علیه وآله) بود.

چون امام عصر (عج) خلیفة الله است و مستجاب الدعوه است و برای همین به ما می گویند که شب قدر بیدار باشید و عبادت کنید تا با دعای ایشان گرفتاری‌ها برداشته شود و آن‌هایی که قرار است بمیرند، عمر بیش‌تری برایشان مقدر شود و یا حوادث بد برداشته شود و از دعای امام عصر (عج) در این شب استفاده شود و آن شب عبادت‌هایی که مردم می کنند جلب رحمت کند

قرآن چگونه بر پیامبر نازل شد و آیه «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ» اشاره به مسئله ای دارد؟

قرآن دو جور نازل می شد گاهی قرآن «انزلنا» می گوید یعنی یک دفعه می آید و گاهی «تنزیل» می گوید که به معنی تدریج است.

«انزلنا» اشاره به این دارد که کل قرآن در شب قدر بر قلب پیامبر می آمد و جبرئیل از سه سال قبل از دعوت عمومی پیامبر (صلی الله علیه وآله) همه قرآن را بر قلب پیامبر (صلی الله علیه وآله) خواند و دیگر هر شب قدر این انزلنا بود تا شب قدر آخر که دو بار قرآن را بر قلب مبارک پیامبر (صلی الله علیه وآله) خواند که پیامبر (صلی الله علیه وآله) فرمودند : امسال جبرئیل دوبار قرآن را بر من خواند و من بر این باورم که سال دیگر زنده نیستم.

بنابراین رسالت پیامبر (صلی الله علیه وآله) 23 سال طول کشید و بعلاوه سه سال قبل از آن و سال آخر که دو بار کل قرآن بر پیامبر خوانده شد که مجموعا 27 بار همه قرآن بر قلب ایشان نازل شد.

قرآنی که نوشته می شد «تنزیل» بود ؛ هنگامی که حالت وحی به پیامبر (صلی الله علیه وآله) دست می داد و به تدریج می آمد ، ایشان به کتّاب وحی می گفتند و آنها می نوشتند و جمع آوری می کردند و از آنجا که اصل قرآن در نزد پیامبر (صلی الله علیه وآله) بود گاهی می فرمودند این سوره تمام نشده و یا اینکه مثلاً جای دو آیه خالی بگذارید بعد که آمد می گویم که بنویسید. چون همه قرآن در نزد ایشان بود و یا وقتی سوره ها تمام می شد می فرمودند که این سوره تمام شد و می توانید بخوانید و تبلیغ و ترویج کنید.

کلام را با روایتی بسیار زیبا به پایان می برم :

على بن محمد نوفلى می‌ گوید: شنیدم از امام جعفر صادق علیه ‌السلام که فرمود: گاه مى ‌شود که بنده‌اى براى نماز شب بر می ‌خیزد در حالی که خواب بر او غلبه مى ‌کند و به سمت راست و چپ مایل می‌ شود (و از خستگى و شدت خواب) چانه او به روى سینه‌اش مى ‌چسبد ، در این حال خداوند متعال به درهای آسمان و زمین فرمان مى ‌دهد و آن ها برای او گشوده می ‌گردند. سپس به فرشتگان می فرماید: به این بنده من نظر کنید که براى نزدیک شدن به من ، چه سختى ‌هایى را بر خود روا مى ‌دارد در حالى که من این عمل را بر او واجب نکرده‌ام . و او امیدوار به سه چیز از جانب من می ‌باشد:

اول آنکه گناهانش را بیامرزم ، دوم آنکه توفیق توبه را به او ارزانى دارم، سوم آنکه روزى او را فراوان کنم ؛ اى فرشتگان! شاهد باشید که خواسته ‌های او را برآورده کردم. «ثواب ‌الاعمال و عقاب الاعمال ، صفحه 91»

و چه شب هایی بهتر از ماه رمضان آن هم در شب های قدر برای خواندن نماز شب!

انشالله که فرصت ها را از دست ندهیم ….

شهدا به نعمت و فضلى مى ‏رسند كه براى ما شناخته شده نیست آنها زندگى جمعى دارند، به یكدیگر ملحق مى ‏شوند و در انتظار ملحق شدن دیگران هستند.

فَرِحِینَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ (آل عمران ـ 170) به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است شادمانند، و براى كسانى كه از پى ایشانند و هنوز به آنان نپیوسته ‏اند شادى مى ‏كنند كه نه بیمى بر ایشان است و نه اندوهگین مى ‏شوند.

در روایات آمده است: مومنان واقعى كه قرآن و اهل بیت پیامبر علیهم السلام را با هیچ كتاب و رهبر دیگرى عوض نمى ‏كنند، مشمول بشارت این آیه هستند. همچنین استفاده مى ‏شود كهزندگى برزخى یك زندگى واقعى داراى رزق و حیات و شادى و بشارت است. و مراد از آن تنها باقى ماندن نام نیك در تاریخ نیست.

پیام‏های آیه:

1ـ شادى شهدا به الطاف الهى است، نه عملكرد خودشان. «فَرِحِینَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ» 2ـ شهدا الطاف الهى را تفضّل الهى مى‏ دانند، نه پاداش خون خود. «مِنْ فَضْلِهِ» 3ـ شهدا از همرزمان خود دل نمى‏ كنند و آینده خوب را به آنها بشارت مى ‏دهند. «یَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِمْ» 4ـ شهدا زندگى جمعى دارند، به یكدیگر ملحق مى ‏شوند و در انتظار ملحق شدن دیگران هستند. «یَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُوا بِهِمْ» 5ـ علاقه به سعادت دیگران و ملحق شدن آنان به كاروان عزّت و شرف، یك ارزش است. «وَ یَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُوا» 6ـ كامیابى شهدا، همیشگى است و هرگز غم از دست دادن نعمتى را ندارند. «أَلَّا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ»

یَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُوْمِنِینَ (آل عمران ـ 171) بر نعمت و فضل خدا و اینكه خداوند پاداش مومنان را تباه نمى‏ گرداند، شادى مى ‏كنند.

پیام‏ های آیه:

1ـ در عالم برزخ، بشارت و شادمانى وجود دارد. «یَسْتَبْشِرُونَ» 2ـ شهدا به نعمت و فضلى مى ‏رسند كه براى ما شناخته شده نیست. كلمه «بِنِعْمَةٍ» و «فَضْلٍ» نكره آمده است. 3ـ پاداش عملكرد مومنان، بیمه شده است. «لا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُوْمِنِینَ» 4ـ وعده‏ى تضمین پاداش، انگیزه عمل است. «لا یُضِیعُ»

خدا پاداش مومنان را ضایع نمی كند، نه پاداش شهیدان و نه پاداش مجاهدان راستینى كه شربت شهادت ننوشیدند

صفحات: 1· 2

---

حضرت امام حسن عسکری علیه السلام به عنوان آخرین امام معصوم قبل از حضرت بقیه الله الاعظم – ارواحنا لتراب مقدمه الفداء – دو فعالیت کلان و اساسی به انجام رسانده اند: یکی در عرصه ی عمل خارجی و دیگری در صحنه ی فکری و نظری. می توان گفت آن حجت خداوند متعال هر دو فعالیت را در جهت آماده سازی شیعه برای تحمل عصر غیبت و در واقع ادامه حرکت در مسیر سعادت و نورانیت به انجام رسانده اند.

---

 

دو امر خطیر زمینه ساز

در فعالیت اول شبکه گسترده ی وکلا را به کار گرفتند تا مردم عملا بیاموزند که باید با نماینده ی امام مرتبط باشند هر چند این شبکه در عصر ائمه دیگر وجود داشته است اما شاید بتوان گفت اوج گسترش آن در زمان حضرت امام حسن عسکری علیه السلام است.(1)

اما در فعالیت دوم حضرت حتی با نقل روایات آباء بزرگوار خود یعنی با بازخوانی آن احادیث تأکیدات بلیغ و بدون شبهه ای را درباره ی نقش بی بدیل علمای دین شناس در رهبری فکری و عملی شیعیان بیان فرموده اند. آنچه در این مقاله تقدیم می شود گوشه ای از این احادیث روشن و گویاست به همراه بعضی نکات.

صفحات: 1· 2

 

---

یكى از منازل هولناک آخرت، قیامت است كه هولش عظیم، بلكه از هر هول اعظم و فزعش فزع اكبر است و خداوند در وصف آن مى فرماید: «ثقلت فى السموات و الارض لا تاءتیكم الا بغتة» سنگین و گران و عظیم است قیامت از حیث شدائد و هول هاى آن، در آسمان ها.

---

قبر، فشار قبر و سوال دو فرشته و مامور الهی بنام (نکیر و منکر) در قبر از جمله رویدادهایی است که پس از مرگ برای انسان رخ می نماید و  عقبه دوم پس از مرگ «ضَغطَه و فشار قبر» است و آن عقبه اى است بسیار دشوار كه تصورش دنیا را بر انسان تنگ مى كند.

 

منزل هولناک برزخ

و از منازله مهوله برزخ است كه حق تعالى درباره آن در سوره مومنون مى فرماید: «وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ»؛‌ و حضرت صادق علیه السلام در جزء حدیثى فرمود: … به خدا سوگند كه بر شما از برزخ مى ترسم. راوى گفت: چیست برزخ؟ فرمود: قبر است از زمان مردن تا روز قیامت.

 

چرا قیامت، روز بسیار سخت و دشواری است؟

صفحات: 1· 2

علمای شیعه اتفاق نظر دارند که سال غیبت حضرت مهدی (عجل الله فرجه)، سال 329 هـجری قمری است. آنان بر این باورند که ایشان همچنان زنده است، تا زمانی که خداوند متعال اجازه ظهور به ایشان دهد. چنین باوری بر اساس احادیث و روایات نقل شده از نبی اکرم(صلی الله علیه و آله) و اهل بیت(علیهم السلام) است. روایاتی که پیش از رخ دادن غیبت و یا برخی از آنها صد سال و یا دویست سال قبل از ولادت حضرت مهدی(عجل الله فرجه) صادر شده است.

---

اما بیشتر دانشمندان اهل سنت اعتقاد به غیبت امام زمان(عجل الله فرجه) ندارند. و ما در این مقال برآنیم تا روایات ائمه اطهار(علیهم السلام) را بر اثبات غیبت حضرت مهدی(عجل الله فرجه) بیان نماییم.

امام علی(علیه السلام) فرمودند: مهدی دو غیبت دارد که یکی از آنها آن قدر طولانی می شود که بعضی از آنها می گویند، او مرده است و هیچ کس از مکان ایشان مطلع نمی شود.(1)

عبدالله ابن فضل هاشمی گفت: امام صادق(علیه السلام) فرمودند: مهدی حتماً غیبتی خواهد داشت که اهل هر باطلی در آن به شک خواهند افتاد.

عرض کردم جانم به فدایت! این غیبت برای چیست؟

ادامه »

از ابن عباس روایت شده كه می‌فرماید:

هنگامی كه پیامبر(ص) ایة الكرسی را می‌خواند، می‌خندید و می فرمود:«به درستی كه ایة الكرسی گنج رحمانی است كه از زیر عرش به من داده شده است». (اتقان،ج1، ص 141)

در منهج الصادقین از علی(ع) نقل است كه فرمود:

«كدام عاقل است كه در وقت خفتن،ایة الكرسی و ایه‌های پایانی سوره بقره (یعنی امن الرسول تا آخر را نخواند؛چرا كه آن از گنج‌های عرش الهی است)». (منهج الصادقین، ج2، ص96)

پیغمبر اكرم(ص)فرمودند:

«ایة الكرسی از گنجینه ای در زیر عرش به من داده شده و پیش از من،به هیچ پیغمبری چنین بخششی نشده است».

در بحار الانوار روایت شده است كه پیامبر(ص)،در شب معراج،در آسمان هفتم دیدند كه ملائكه حُجُب،سوره نور می‌خوانند،خزان كرسی،ایة الكرسی می‌خوانند و حمل كنندگان عرش،حم مؤمن می‌خوانند.(بحار الانوار، ج18، ص380)

روایت شده كه پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود:«به تلاوت ایة الكرسی،در پس نمازهای واجب،مواظبت داشته باش، زیرا پیامبران،صدیقان و شهیدان بر آن مواظبت می‌كنند».(بحار الانوار ج86، ص24)

از امام صادق(ع) می‌فرمایند:

«كسی كه در هر ركعت از نمازهای مستحبی،سوره انا انزلنا و ایة الكرسی را بخواند، خداوند درب با فضیلت ترین اعمال انسانها را بر روی او گشوده است».

امام صادق(ع) فرمود:كسی كه در حال سجده،ایة الكرسی را بخواند،هیچ گاه داخل آتش جهنم نخواهد شد

فایده‌های ایة الكرسی

یكی از فایده‌های ارزشمند ایة الكرسی این است كه انسان را از بدی‌ها و آفت‌ها نگهداری می‌نماید،موجب سلامت روح و جسم او می‌گردد.ناراحتی‌ها و غم‌ها را از انسان می‌زداید و مقدمه شادابی دل را فراهم می‌كند.

از امام باقر(ع) روایت شده است:

كسی كه ایة الكرسی را یك بار بخواند،خداوند، او را از دو هزار بدی و ناگواری دنیا و هزار بدی و ناگواری آخرت دور می‌كند كه آسان‌ترین ناگواری دنیا، فقر و آسان ترین ناگواری و ناراحتی آخرت، عذاب قبر است».(مجمع البیان، ج1، ص360)

پیامبر اكرم(ص) فرمودند:كسی كه چهار ایه از اول سوره بقره و ایة الكرسی و دو ایه بعد از آن و سه ایه پایانی آن سوره را بخواند،هیچ گونه بدی و ناراحتی در جان و مالش نبیند و شیطان به وی نزدیك نشود و قرآن را فراموش نكند».(ثواب الاعمال شیخ الصدوق،ثواب قراءة ایة الكرسی)

ایة الكرسی، كلید بهشت

 

در سخنان مبارك رسول گرامی اسلام(ص)،ایة الكرسی به عنوان كلید بهشت معرفی گردیده. در روایتی از علی(ع) نقل شده است كه پیامبر(ص) فرمود:«هر كه ایة الكرسی را بعد از هر نماز واجب بخواند،هیچ چیز او را از داخل نشدن به بهشت باز نمی‌دارد،به غیر از مرگ»؛یعنی تنها مرگ،فاصله تلاوت كننده ایة الكرسی و بهشت است و چنین فردی با فرا رسیدن مرگش فاصله ای با بهشت ندارد.(تفسیر منهج الصادقین، ج2، ص95)

در تفسیر شریف منهج الصادقین،در انتهای بحث مربوط به ایة الكرسی از عبد الله بن عوف آورده شده است كه:

شبی در خواب دیدم كه قیامت ظاهر شده و رستخیز برخاسته و هول هیبت بر دلها نشسته و آثار و نشانه‌های«یوم یفر المرء من اخیه و امه و ابیه و صاحبه و بنیه؛روزی كه انسان از برادر و مادر و پدر و دوست و فرزندانش فرار می‌كند» پیدا گشته و خلایق را در صف بداشته‌اند.مرا آوردند،و حساب من را كردند و آنگاه مرا به بهشت بردند،چون به بهشت در آمدم و قصرهایی بلند و كوشهایی مزین به من عرضه كردند كه از زیبایی و نیكویی آن متعجب ماندم؛گفتند:خانه‌هایش را بشمار!چون بشمردم،صد و هفتاد و پنج خانه بود.پس،به من گفتند:اینها،همه از آن توست.از شدت شادی از خواب پریدم و خدای را شكر گفتم و چون صبح شد،نزد محمد بن سیرین رفتم (او در تعبیر خواب كامل بود و علم بالایی داشت) این خواب را برایش تعریف كردم.گفت:«چنان می‌نماید كه تو ایة الكرسی را بسیار می‌خوانی؟» گفتم:بلی،ولیكن تو این را از كجا گفتی؟ گفت از اینجا كه ایة الكرسی پنجاه كلمه است و صد و هفتاد و پنج حرف،چون این را شنیدم،از فضل و علم و مهارت او در علم تعبیر خواب و علم قرآن،بسیار تعجب كردم.(منهج الصادقین، ج2، ص98)

ایة الكرسی و دور شدن شیطان

 

در سخنان امامان معصوم(ع) سفارش شده است كه برای در امان ماندن از وسوسه‌های شیطانی و افكار پلید و نادرست،به ایة الكرسی متوسل شویم.

ایة الكرسی موجب می‌شود كه انسان از گناه و بدی‌ها كه نتیجه وسوسه‌های شیطانی است،محفوظ گردد و با آرامش و اطمینان خاطر،در مسیر هدایت و سعادت گام بردارد.

در تفسیر بزرگ منهج الصادقین نیز از پیامبر روایت شده است:«خوانده نشود ایة الكرسی در خانه‌ای،مگر آنكه شیاطین از آن خانه تا سی روز،به بركت این ایه دور شوند و در آن خانه مرد و زن سحر كننده تا چهل روز داخل نشود،ای علی،آن را به فرزند و اهل خود و به همسایگانت بیاموز كه حق (سبحانه) فرو نفرستادایتی را كه بزرگوارتر از آن باشد!».(منهج الصادقین، ج2، ص94)

در روایتی از پیامبر(ص) می‌خوانیم:

«در خانه ایة الكرسی را بخوان،پس شیطان به شما نزدیك نمی‌شود!».(بحار الانوار ج63، ص316)

ایة الكرسی و دوری از جهنم

 

امام صادق(ع) فرمود:كسی كه در حال سجده،ایة الكرسی را بخواند،هیچ گاه داخل آتش جهنم نخواهد شد.(بحار الانوار، ج89، ص269)

ایة الكرسی و گرفتن پاداش

 

در سخنان امامان معصوم(ع) ایة الكرسی به عنوان یكی از عوامل مؤثر در پیش برد درجه و رتبه انسانها برشمرده شده و سفارش اكید شده است كه اگر خواهان ترقی موقعیت و شخصیت خودمان هستیم،به ایة الكرسی پناه ببریم؛چرا كه بهترین روشهای پیشبرد درجات معنوی كه همان یگانه پرستی و اعتقاد محض به صفت‌های ذات باری‌تعالی می‌باشد،در این ایه شریفه آموزش داده شده است.

امام صادق فرموده‌اند:«برای هر چیزی نقطه برجسته‌ای و نقطه برجسته قرآن ایة الكرسی است».(تفسیر شریف برهان، ذیل ایة الكرسی)

امام باقر(ع) فرمودند:هر كس در پس وضو گرفتن، ایة الكرسی را بخواند، خداوند ثواب چهل سال عبادت به وی ببخشید،مقام او را چهل درجه مرتفع ‌كند و چهل حوریه به تزویج او در آورد. (بحار الانوار، ج80، ص317)

یكی از فایده‌های روحانی ایة الكرسی این است كه موجب می‌شود،خداوند به بنده اش كه آن را تلاوت می‌نماید،با نظر رحمت و آمرزش نگاه كند و توجه ویژه‌ای به او داشته باشد.

روایت جالبی از امام صادق(ع) در كتاب شریف اصول كافی،ج 4،ص 426 نقل شده است كه آن حضرت فرمود:

چون خدای تعالی به این ایات فرمان داد كه به زمین فرود ایند،آنها به عرش در آویختند و گفتند:پروردگارا،ما را به كجا می‌فرستی؟ به سوی خطا كاران و گنهكاران؟ پس خداوند به آنها فرمود: فرود ایید كه به عزت و جلالم سوگند،هیچ كس از آل محمد(ص) و شیعیان آنها شما را در هر روز دنبال نماز واجبش نخواهد خواند،جز اینكه به نظر ویژه‌ای،در هر روز،هفتاد بار به او نظر می كنم و در هر نظر،هفتاد خواسته او را برآورده می‌سازم و او را با گناه‌هایی كه دارد،بپذیرم و آن ایات عبارتند از:از ام الكتاب (سوره حمد) و ایهشهد الله انه لا اله الا هو….(آل عمران،ایه 18)، ایة الكرسی و ایة ملك:قل اللهم مالك الملك.(آل عمران،ایه 26)

ایة الكرسی و آمرزش گناهان

 

یكی از آثار قرائت ایة الكرسی،زدوده شدن زنگار گناه از قلب انسان و به تعبیری دیگر،آمرزش گناهان است. از رسول گرامی اسلام نقل است كه فرمود:

«همانا كه بزرگترین ایه در قرآن كریم ایة الكرسی است،كسی كه آن را قرائت كند، خداوند تعالی فرشته‌ای را بر می‌انگیزد و به سویش می‌فرستد كه نیكی‌هایش را تا روز پس از آن لحظه ای كه ایة الكرسی را قرائت نموده است،می‌نویسد».(منهج الصادقین، ج2،ص94)

روایت شده كه پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود: هر كسی كه در وقت سوار شدن بر مركب(اعم از حیوان یا هر وسیله دیگر)ایة الكرسی بخواند و سپس بگوید:«واغفر ذنوبی لا یغفر الذنوب الا انت»خداوند به فرشتگان می‌فرماید:بنده من می‌داند كه تنها آمرزنده گناه،من هستم شما گواه باشید كه او را آمرزیدم.

كسی كه ایة الكرسی را یك بار بخواند،خداوند، او را از دو هزار بدی و ناگواری دنیا و هزار بدی و ناگواری آخرت دور می‌كند كه آسان‌ترین ناگواری دنیا، فقر و آسان ترین ناگواری و ناراحتی آخرت، عذاب قبر است».

ایة الكرسی و دعای ملائك

ایة الكرسی،همان گونه كه برای انسانی كه آن را تلاوت می‌نماید،فایده‌های بی‌شماری دارد،برای مردگان اهل قبور نیز بركت‌ها و آثار فراوانی دارد. رسول گرامی اسلام(ص)،در سخنی گرانبها ضمن اشاره بر اهمیت ایة الكرسی برای روشنایی قبرهای مردگان،آن را سبب بهره بردن انسان از دعای فرشتگان ما معرفی كرده است.

آن حضرت می‌فرماید:هرگاه مؤمنی ایة الكرسی را تلاوت كند و ثواب آن را به اهل گورستان بخشد و هدیه ایشان سازد،حق تعالی از بركت ایة الكرسی،چهل نور،در قبر هر مرده‌ای داخل كند كه آن نور،از مشرق تا مغرب بوده باشد و قبرهای ایشان را پر نور و فراخ و گشاده سازد و از برای هر مرده‌ای درجه‌ای بلند گرداند و برای خواننده ایة الكرسی،ثواب شصت پیغمبر كرامت فرماید و به عدد هر حرفی از حروف ایة الكرسی،فرشته‌ای را بیافریند كه برای او تا روز قیامت تسبیح كند.(منهج الصادقین، ج2، ص95-96)

ختم های ایة الكرسی

 

گویند:هر كس به این ختم اعتقاد داشته باشد و آن را تا سه روز انجام دهد،حاجت او روا شود و آن بدین شرح است.

ابتدا بگوید:اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم و آنگاه ایة الكرسی را بخواند و سپس بگوید:«اعوذ بالله من الشیطان الرجیم و با گفتن بسم الله الرحمن الرحیم،سوره حمد را بخواند و پس از آن،5 مرتبه سوره اخلاص را از « بسم الله الرحمن الرحیم»تا آخر،بخواند و آنگاه 11 مرتبه سوره كوثر را قرائت نماید و سپس صد صلوات بفرستد كه ـ ان شاء الله ـ به خواست خدا طی سه روز حاجت او روا می‌گردد».

---

باز هم شب های پر تب و تاب قدر رسید، بزمی که زمینیان و آسمانیان بر گرد هم می چرخند و نوای “یا الله ، یا الله ” جانی دوباره به عالم رو به افول دنیا می دهد.

---

یک سال انتظار کشیدیم و عاقبت مفتخرمان کردند به حضور در این  بزم ملکوتی ، امشب حاجات به آسمان می رود و مُهر تأیید خورده بر می گردد، بعضی هایشان همین روزها اجابت می شوند بعضی هایشان سال بعد، بعضی هایشان چند سال بعد، اما دست رد به سینه احدی زده نمی شود، همه و همه مهر اجابت می خورند.

بعضی از این دعاها خیلی قشنگ هستند آنقدر خالص و بی ریا که اشک فرشتگان را در می آورد، اینقدر عمیق و شیرین که ملائکه سجده دوباره بر انسان می کنند.

یکی می گوید خدایا من شکسته تر از آنم که درکت کنم اما می شود خدایی کنی و لحظه ای به قلبم بیای ؟ خدایا می شود نگاهم کنی ؟

یکی زمزمه می کند خدایا دستانم خالیست و نیاز بنده های تو بسیار، خدایا ندارم، می توانم جانم را پیشکش کنم ؟

یکی دلتنگ است و منتظر، سالهاست اشک ریخته و انتظار کشیده، طاقتش تمام شده می گرید: «خدایا حجتت را برسان، خدایا امام زمانمان را برسان، خدایا کودکان غزه ، مردم بی گناه سوریه و عراق فریادرس می خواهند ، خدایا فریادشان را بشنو و جان این عالم بی جان را برسان….»

یکی می گرید خدایا یادت می آید آنروز چقدر با تو لج کردم با همه کوچکیم در برابر همه آسمان ها و زمینت ایستادم و گفتم نمی خواهم بندگی ات را؛ دست از سرم بردار ؟ خدایا امشب آمده ام بگویم اشتباه کردم دستت را آنی از سرم برندار ، من بی تو هیچم، هیچ ….

راستی این شب ها از خداوند چه بخواهیم ؟

 

خداوند کریم و بخشنده کدام دعای ما را بیشتر دوست دارد ؟

این شب ها چقدر به دعایمان بال و پر دهیم ، به اندازه عزیزانمان ، به اندازه کشورمان ؟ به اندازه هم کیشانمان؟

به اندازه آخرتمان ؟ دعایمان را چقدر وسعت ببخشیم ؟

 

 

---

اگر والدین که الگوهای عملی برای کودکان و نوجوانان هستند، برای نماز، اهمیت ویژه‌ای قائل شوند و در این اندیشه، پایدار و ثابت‌قدم بمانند، فرزندان ایشان نیز به سوی نماز، گرایش پیدا می‌کنند.

---

شروع نماز در سنین کودکی، سبب می‌شود که کودک، این صفت حسنه را به‌صورت عادتی معمول و سازنده در جسم و روان خود، ملکه کند و جزو برنامه‌های همیشگی زندگی خود، قرار دهد و درنتیجه از همه فواید نماز، در بعد سلامت روانی در آینده برخوردار شود. به‌علاوه، با شروع نماز در دوران کودکی، مفاهیمی مثل خدا و مذهب و دستوراتی مثل تعالیم اسلامی، چنان در ذهن پذیرنده و شفاف کودک که هنوز سنگینی و تیرگی گناهان، ظرفیت‌های فکری و مغزی او را آلوده نکرده است، جای می‌گیرد که امکان شک و تردید در این زمینه برای او در آینده بسیار کاهش می‌یابد.

جدای از فراگیری اعمال ظاهری نماز، کودک باید بداند که در ورای این اعمال، چه اعتقاد و احساسی نهفته است و چه چیزی موجب می‌شود که مسلمانان، هر روز 5 بار به سوی کعبه، حرکاتی را انجام دهند که ممکن است در نظر او بی‌معنی جلوه کند. این مقصود را باید با آموزش‌های ساده و توضیح مفهوم تشکر و سپاس‌گزاری و کاربرد آن برای کودکان مشخص کرد (باهنر، 1388: 263).

برخی از افراد، نماز کودکان را نوعی سرگرمی می‌دانند و آن را فاقد ثواب و اجر الهی می‌شمارند. حال آنکه چنین نیست و قطعاً عبادت در کودکی نیز حسناتی به همراه دارد. خوب است بدانیم که واجبات بزرگ‌سالان و اعمال مستحبی آنان، برای کودکان مستحب است و گناهان آن‌ها برای کودکان مکروه است و مباحات برای هر دو مباح به حساب می‌آید (ایمانی، 1382: 10 تا 17).

اگر والدین که الگوهای عملی برای کودکان و نوجوانان هستند، برای نماز، اهمیت ویژه‌ای قائل شوند و در این اندیشه، پایدار و ثابت‌قدم بمانند، فرزندان ایشان نیز به سوی نماز، گرایش پیدا می‌کنند و به آن رو می‌آورند. وقتی کودک از همان آغاز کودکی خویش، بارها و بارها مشاهده کند که پدر و مادر مهربان و دلسوز و محبوب او در خانه، سفر، گردش، میهمانی، کار و در هر وضعیتی به ندای اذان و اقامه نماز، بیش از هر چیز دیگر اهمیت می‌دهند و بزرگ‌ترین رسالت خود را به هنگام اذان، تحت هر شرایطی، نمازخواندن و سخن گفتن با خدا می‌دانند، بدون تردید، نگرش و روش برداشت آن‌ها از نماز نیز چنین خواهد بود (بافکار، 1386: 56).

صفحات: 1· 2

ابراهیم به بت‌پرستان گفت: همه‌ی بودها در بقای خود نیازمند وجودی هستند که همواره پایدار و باقی باشد، وجودی که پیوسته احاطه کامل بر زوایای هستی داشته باشد، بنابراین ستاره ای که رو به افول نهد نمی تواند آفریدگار جهان باشد .

اما شبی دیگر و مشرکانی دیگر و گوشه‌ای دیگر از فلسطین، پاسی از شب گذشته، و ماه در گستره آسمان به زیبایی تمام هویدا شد، ابراهیم رو به ماه کرد و  گفت: این پروردگار من است ، چرا که این بزرگتر است و زیباتر .

ماه پرستان که ابراهیم را از خود پنداشته بودند و هم اندیشه خویش قلمداد کرده بودند، با شادی وصف ناپذیری، حقانیت اندیشه خود را به رخ دیگران می کشیدند، دیری نپایید که آن ماه فروزان نیز چهره برکشید و در دل آسمان محو و نابود شد و ابراهیم فرمود: چنانچه پروردگارم دست مرا نگیرد و هدایتم ننماید، هر آینه از جماعت گمراهان خواهم بود  و اینگونه بود که بطلان عقیده ماه پرستان را نیز بر آنان آشکار ساخت.

شب، رخ از لوح هستی برفکند و کم کمک قرص زیبای خورشید همه جا را روشن کرد، بزرگتر و بزرگتر و روشن‌تر و روشن‌تر   و اینک جمع پریشانی دیگر از مشرکان حران.

ابراهیم به جماعت حرانیان گفت: شاید این پروردگار من است؟ بله این پروردگار من است، چرا که این ستاره بزرگ در بزرگی مثل و مانندی ندارد و از سائر اختران بزرگتر و زیباتر است، خورشید پرستان از سخنان ابراهیم بر خود بالیدند و آیین خود را برترین آیین یافتند.

خورشید روز کامل را در آسمان بود و کره خاکی از وجود آن نور فروزنده، روشن و نورانی، اما شب فرارسید و خورشید نقاب بر رخ آسمان برافکند و به سوی محاق کامل ره سپرد و شب شد و دیگر خورشیدی در آسمان نبود، بدین منوال معلوم شد که سلطان اختران نیز نگه دارنده عالم هستی و آفریگار هستی‌ها نیست و خود با اراده دیگری طلوع و غروب می کند .

ابراهیم چون به همراه حرانیان صحنه افول خورشید به سوی باختران را مشاهده کرد  و آنان را نیز آماده قبول حقیقت یافت با آوازی بلند گفت: ای جماعت؛ به درستی که بیزارم از آنچه شما شریک خدای بزرگ قرار می‌دهید و تنها به خدایی رو می‌آورم که آسمانها و زمین را آفرید، حق گوی راستین و خود نیز از دگر پرستان نیستم (انعام 77).

اندوه آنجا بود که اهل حران نیز از قبول حق بر تافتند و در مقام مجادله و بگو مگو بر آمدند، با ابراهیم به محاجه و احتجاج آوری پرداختند  و آن فرستاده الهی را آزردند.

ابراهیم به آنان گفت آیا در باره خدایی با من به  مجادله و احتجاج پرداخته‌اید که او مرا به سوی راه راستی هدایت فرمود.

حرانیان که تاب منطق ابراهیم را نداشتند راه تهدید را پیشه ساختتند و آن رسول گرامی را از خشم خدایانشان  که همان خورشید و ماه و سایر اختران باشد بر حذر داشتند.

اما ابراهیم در پاسخ آنان گفت: از خشم خدایان دروغینتان هراسی ندارم، جز آنکه پروردگارم چه بخواهد که خواست او بر همه خواست‌ها چیره است، پروردگاری که گستره دانشش همه چیز را بر گرفته، آیا نمی‌خواهید پند گیرید؟ چگونه بهراسم از خدایان دروغینتان و حال آنکه شمایید که نمی‌ترسید از خدای توانگر بسیار مهربان، ممکنات را شریک خدای بزرگ قرار می دهید در حالی که هیج برهانی بر دگرپرستی خود به همراه ندارید، حال خود به داوری نشینید و بگویید کدام گروه در امنیتند و کدام گروه باید بر حذر باشند اگر شما دانایانید؟ (انعام 76 تا 81) .

حقیقت جویانی از فلسطین و حران به براهین محکم و نورانی ابراهیم به راه راست رهنمون شدند و از موحدان گردیدند، اما گروه دیگری نیز در تاریکی نادانی و ناسپاسی غوطه ور ماندند و پیوسته به عناد و لجاجت با آن پیامبر گرامی روزگار سپری می کردند و از حلقه اهل توحید دور ماندند

کی گفته قیامتی هست ؟! هر چی هست همین چند روزه دنیاست ، پس همین چند روزو خوشههه!!

تا به امروز این جمله را چقدر با خود مرور کرده اید؟!

خداروشکر ! شما اصلاً این سۆال براتون پیش نمیاد چون با قرآن و روایات مأنوسید ، حالا چند بار از دهان دیگران شنیده اید؟

پاسخ : خیلی زیاد!!

درسته ، این روزها وقتی به کسی که در حال انجام دادن عمل زشت و منکری است ؛ دروغ میگه ، نگاه حرام داره ، حجابو رعایت نمی کنه و هزاران منکر دیگری که خود شما هم روزانه شاهد بسیاری از آنها هستید ، حرفی می زنیم بر می گرده میگه کی گفته قیامتی است ؟! ما فقط برای این دنیا خلق شدیم و این دنیا که تموم بشه همه چیز تموم شده ، این حرفارو از کجا در آوردید؟!!

وقتی در عملکرد این عزیزان دقت می کنیم می بینیم که خیلی از آنها مثلا در رمضان ختم قرآن دارند و و در مسائل و مشکلاتی که در زندگی می مانند سراغ یه وردی ، ذکری می گردند تا مشکلشون حل بشه !!

گاهی اوقات با خودم می گویم : این عزیزان این آیه قرآن و امثال آن را توجه نکرده اند که می فرماید :

أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَیْنَا لَا تُرْجَعُونَ

خداوند در این آیه به توبیخ کسانی در آمده که سخن خداوند بر دلیل آوری و شرح اوضاع بعد از مرگ و برزخ و قیامت را شنیدند و با وجود این همچنان گمان می کردند که بعد از مرگ خبری نیست و انسان با مردن می پوسد و از بین می رود و نابود می شود.

در جایی دیگر می فرماید :

قَالَ إِن لَبِثْتُمْ اِلاَّ قَلِیلاً لَو أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ.

اگر به درستىِ گفتار ما عقیده داشتید، مى‏دانستید كه جز مدتى كوتاه در دنیا و یا عالم برزخ درنگ نداشتید.

و این بیان بدان جهت است كه مدت زندگى انسان در این سرا و یا در عالم برزخ، در برابر ماندگار بودن گناهكاران در آتش دردناك دوزخ، بسیار اندك است.

 

به باور پاره‏اى، منظور این است كه: اگر شما ظالمان و كفرگرایان (ذهنمان را فقط به کافران زمان پیامبر نبریم ، متأسفانه در خیلی موارد ما هم در عمل به خدای خود کافریم) مى‏دانستید كه دوران زندگیتان در دنیا بسیار كوتاه، و آنگاه ماندگاریتان در سراى آخرت این اندازه طولانى است، هرگز به كفر و شرك و نافرمانى خدا دل نمى‏دادید و دنیاى زودگذر و فناپذیر را بر جهان پایدار و ماندگار برنمى‏گزیدید.

و علی(علیه السلام) در سخنی می فرماید: «رحمت خدا بر کسی باد که می داند از کجاست و در کجا به سر می برد و به کدامین سو رهسپار است».( علم و حکمت در قرآن و حدیث، محمّد محمّدی ری شهری، ص411، (حدیث 1140). )(در حقیقت می داند که در آفرینش حساب و کتابی است و بیهودگی در خلقت خدا معنا ندارد.)

اما صد افسوس که در روزگار ما، این پرسش های اندیشه سوز و انسان ساز، همچنان وجود و حضور دارند و انسان معاصر نیز هنوز با خود زمزمه می کند:

عیان نشد که چرا آمدم، کجا بودم

دریغ و درد که غافل ز کار خویشتنم.( حافظ)

قرآن در آیات خود روشنگرى مى‏كند كه انسان هرگز نباید چنین پندارد كه بیهوده آفریده شده است؛ نباید فكر كند كه او را رها كرده‏اند تا هر كارى خواست و توانست انجام دهد و آنگاه در برابر عملكردش نیز بازخواست نگردد!

نه، هرگز! اگر چنین باشد آفرینش او و جهان بازیچه و بیهوده و بى‏هدف است؛ چرا كه اگر انسان در زندگى اجازه داشته باشد كه دست به كارى زند كه نه براى خودش سودمند افتد و نه عصر و نسل و دنیایى كه در آن زندگى مى‏كند، در آن صورت، كارهاى او بیهوده است.

أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثاً

براستى آیا بر این پندارید كه حكمت و هدفى در آفرینش شما و دنیاى شما نیست!و در جایی دیگر می فرماید:

أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَكَ سُدًى ؛ آیا انسان مى‏پندارد كه بى‏هدف و حكمت رها مى‏گردد!(36/قیامة)

نظر شما دوست گرامی پیرامون این سۆال خداوند چیست؟!

چقدر در مورد آن فکر کرده اید؟!

به نظر شما حرف عده ای از مردم پیرامون تمام شدن این دنیا و ادامه نداشتن آن با آیات قرآن چقدر جور در می آید؟