رسول خدا « صلی الله علیه وآله وسلم » خطا ب به ابوذر فرمودند :

ای ابوذر : خداوند متعال نماز را نور چشم  مومن و محبوب من قرار داد  و من نماز را دوست دارم ، همان طور که گرسنه ، طعام را دوست دارد و تشنه آب را دوست دارد.

با این تفاوت که گرسنه ، وقتی طعام خورد ، سیر می شود و تشنه اگر آب خورد ، سیراب می گردد ، لیکن من ، هرگز از نماز ، سیر نمی شوم.

ای ابوذر : هیچ انسان با ایمانی به نماز نمی ایستد مگر این که ، رحمت پروردگار عالم تا عرش بر او عطا می گردد و فرشته ای بر او گماشته می شود که ندا می کند  ،

ای فرزند آدم: اگر می دانستی در نماز چه چیز نصیب تو می گردد و با چه کسی سخن می گویی ، هرگز از آن ، باز نمی استادی.

ای ابوذر : زمانی که تو در  نماز هستی ، گویا درب  خانه ی پادشاه جباری را می کوبی و هرکس زیاد  ، درب خانه ای را بکوبد ، سرانجام  آن در ب  را به روی او ، باز می کنند.«1»

و همچنین در اهمیت نماز فرمودند :  هرکس نماز را سبک بشمارد ، از من  نیست ، به خدا سوگند ، در روز قیامت وارد بر حوض من نخواهد شد .«2»

و  نیز فرمودند: هرکس نماز را عمدأ ترک کند،از آئین اسلام ، خارج است.«3»

منابع :

1- بحارالانوار علامه  سید محمد باقر مجلسی ، ج10 ،ص 40 .

2- همان ، جلد 80 ، ص 241.

3- اصول کافی ، محمد بن یعقوب کلینی ، ج3، ص488.