امام جعفر صادق علیه السلام در بیان موعظه لقمان علیه السلام به پسرش :

ای پسرم! اگر در کودکی ادب آموختی، در بزرگی سودش را می بری. هر کس آهنگ ادب کند، به آن اهتمام می ورزد، و هر کس بدان اهتمام ورزد، زحمتِ دانستن آن را تحمّل می کند، و هر کس زحمت دانستن آن را بپذیرد، جستجویش (در پی دانش رفتن)  زیاد می شود، و هر کس جستجویش زیاد شود، سودش را درمی یابد.

پس آن را عادت خود قرار دِه؛ چرا که تو جانشین گذشتگانی و به وسیله آن  جانشین خود را سود می بخشی.

بخشی از روزها و شب ها و لحظاتت را برای جستجوی دانش قرار بده؛ چرا که تو زیانی شدیدتر از ترک آن را نمی یابی. و در آن، با هیچ فرد لجوجی مستیز، و با هیچ فقیهی مجادله، با هیچ پادشاهی دشمنی، و با هیچ ستمگری همراهی نکن و او را تصدیق منما.

و با فاسقِ آلوده به گناه ، همنشینی نکن، و با متّهم (نیز) همنشینی نکن، و دانش خود را ذخیره کن، همان طور که پولت را ذخیره می کنی.

«تفسیر قمی، جلد2، صفحه 164 - بحارالانوار، جلد 13، صفحه 411»