اولین کار این است که شور انقلابیِ موجود در حوزه، در خود حوزه انعکاس پیدا کند. الان حوزه از یک کمیت نسبتا فراوانی برخوردار است و هر گروه اجتماعی که دارای یک کمیت انبوه باشد، مجبور است برای هرگونه ارتباطی، از ابزار ارتباطی و انواع رسانه­ها استفاده کند. باید با بهره‌گیری از انواع رسانه‌ها این شور انقلابی که در حد مطلوبی هم در حوزه وجود دارد، نشان داده بشود؛ این خود موجب شکوفایی و تقویت شور انقلابی خواهد شد. دیدید که این شور انقلابی چگونه در جریان سفر مقام معظم رهبری خود را نشان داد.

نکته دیگر اینکه طبیعتا هر چه این شور انقلابی در اساتید و فضلایی که در حوزه محوریت دارند بیشتر دیده شود، آثارش در دامنه بیشتر خواهد بود. این، قله‌های حوزه هستند که در جهت تحقق آرمان‌های اسلام عزیز باید سری نترس و دلی پرشور داشته باشند و با روحیه‌ای انقلابی جامعه را به سمت آرمان‌های اسلام حرکت دهند. آن­وقت است که این دامنه، تحت تأثیر آن قله‌ها، طبیعتا از شور انقلابی بیشتری برخوردار خواهد شد.

البته شور انقلابیِ جاری در میان جوانان حوزه نیز بسیار ارزشمند است و گاهی از اوقات برای بزرگان هم الهام­بخش است. اساسا جوان به دلیل اقتضائات روحی و پاکیِ ضمیر و عدالت­خواهی و آرمان­گرایی که دارد، زمینۀ فراوانی برای انقلابی بودن دارد. حالا اگر این جوان، طلبه هم باشد، با برخورداری از معرفت دینی بیشتر، از شور انقلابی بهتری نیز برخوردار خواهد شد، که منشأ خلاقیت‌ها و ابتکارات بسیار زیبایی نیز می‎شود.

یکی دیگر از مهم­ترین راهکارهای تقویت بُعد انقلابی حوزه، توجه به ذکر مصائب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است. ما ذکر مصائب اهل بیت (ع) را بیش از هر چیز، تربیت­کننده نیروی انقلابی می‏دانیم؛ البته اگر درست به آن پرداخته شود. ما طلبه‌ها که همیشه از عموم مردم تقاضا داریم به مصائب اهل بیت (ع) به عنوان مسائلی صرفا عاطفی-شخصی نگاه نکنند و با مصائب، عمیق و حماسی برخورد کنند، خودمان باید بیش از دیگران این­گونه باشیم. یکی از وجوه عمیق نگاه کردن به روضه‌ها، سیاسی نگاه کردن است. همچنان که حضرت امام (ره) اینچنین نگاه می‌کردند. روضه‌هایی که در دل حوزه جاری است و تطهیرکننده دل­ها و نورانی­کننده نفوس است، باید با تحلیل‌های انقلابی خوانده شوند. درست نگاه کردن به مصائب اهل بیت (ع) دقیقا یعنی انقلابی نگاه کردن به آن.

همچنین توجه به حضرت ولی عصر (عج)‌ می‏تواند یکی از عوامل مهم انقلابی‌گری باشد. ما می‏توانیم به گونه‌ای بسیار انقلابی با انتظار ظهور و آمادگی برای فرج حضرت برخورد کنیم. و اگر از زاویه درستی به حضرت ولی عصر (عج) و معارف مهدوی توجه کنیم،‌ یقینا نتیجۀ آن، پیدا کردن شور انقلابی خواهد بود.‌ چه چیزی مثل دعای ندبه می‏تواند یک انسان انقلابی تربیت کند؟ اینها نعمات و راه‌هایی هستند که برای ما باز و در دسترس­اند. فقط باید یک کاری کنیم که در حوزه، بهره ­برداری بهتری از اینها صورت بگیرد.

نکته دیگری که بنده به عنوان یک راهکار خیلی مهم برای انقلابی شدن و تقویت انقلابی‌گری پیشنهاد می‏کنم، مطالعه سخنان حضرت امام (ره) و پی­گیری بیانات مقام معظم رهبری است. ارزش مطالعه سخنان حضرت امام (ره) در صحیفه، بسیار بالا است. با مطالعه صحیفه امام (ره)، در واقع شما متن اصلی یک انقلاب باشکوه را مطالعه می‏کنید. بعید می‏دانم کسی بدون مطالعه سخنان حضرت امام (ره)، همچنین صحبت‌های مقام معظم رهبری که «مؤید من عندالله» است، بتواند یک عنصر فهیم انقلابی شود. این بیانات، می‏تواند برای پیدا کردن یک دید انقلابی صحیح، بسیار راه‌گشا باشد. به هیچ­وجه نباید از مطالعه سخنان این دو بزرگوار غفلت کرد.

برخی از بیانیه‌های مهم امام (ره) مانند وصیت­نامۀ ایشان و منشور روحانیت، باید در حوزه درس داده شود و یا روی آن مباحثه شود. ارزش علمیِ اینها کمتر از بسیاری از متون علمی رایج نیست، اگر بیشتر نباشد.

مسلّم است که ما درباره نحوه انقلابی بودن، نیاز به آموزش داریم. ضمن آنکه طبیعی است اکثر طلاب در بحران­ها آمادگی دفاع جانانه از اسلام را دارند، اما در روند زی طلبگی، باید جایگاهی برای انقلابی بودن و آموزش‌ها و تمرین‌های آن مشخص شود. انقلابی شدن برای طلاب امری است که نیاز به برنامه‌ریزی دارد. ما باید به آداب و لوازم انقلابی بودن، توجه کنیم. یک عنصر انقلابی به بصیرت احتیاج دارد و این بصیرت به مرور و با ممارست به دست می‌آید. همچنین اگر وجود اصل شور انقلابی را به عنوان یک ضرورت می‌پذیریم، باید به آداب انقلابی بودن و آداب تجلی این شور انقلابی بپردازیم. به عنوان مثال، نمی‏شود ما ارادتمند به ائمه معصومین (ع) باشیم و زیارت نرویم؛ زیارت یکی از آداب ارادت به اهل بیت (ع) است. بالاخره این یک رفتاری است که پیش­بینی شده و به ما توصیه شده است. نمی‏شود ما ارادت به اباعبدالله­الحسین داشته باشیم و در مجالس ذکر مصیبت اهل بیت شرکت نکنیم.‌ و نمی‏شود در مجالس ذکر مصیبت شرکت کنیم و آدابش را رعایت نکنیم. انقلابی بودن هم برای خودش لوازم و آدابی دارد. یکی از آنها، خبر داشتن از اخباری است که در کشور می‏گذرد‌ و در طول هفته -هرچند کم- برای تحلیل اخبار سیاسی وقت گذاشتن است. یکی از آدابش، گفتگوهای سیاسی است که باید بین طلبه‌ها رواج پیدا کند.‌ یکی از آدابش، اقداماتی است که طلبه‌ها -به اندازه خودشان- می‏توانند در جهت روشنگری افکار عمومی جامعه انجام دهند.

باید انقلابی بودن را در زندگی خودمان تعریف بکنیم؛ ما اگر بخواهیم انقلابی باشیم، در کنار انگیزه‌ انقلابی بودن، باید بخشی از وقت خودمان را به صورت بسیجی‌وار به چنین موضوعاتی اختصاص بدهیم. اگر برای انقلابی بودن برنامه‌ریزی شود، بسیاری از اختلاف ­نظرها و اختلاف سلیقه‌ها برطرف خواهد شد.

مدارسی که از طلاب می‏خواهند به سیاست­ کاری نداشته باشند، حتما منظورشان این است که از درس و بحث طلبگی نمانند و بتوانند افراد مستعدّی در فهم دین شوند. حالا اگر این­گونه مدارس توجه به این مسئله داشته باشند که درک سیاسیِ بالا، درک دین را تسهیل می‏کند، و در تربیت معنوی و اخلاقی هم بسیار مؤثر است، در فوق­ برنامه‌های آموزشی خود، توجه به مسائل سیاسی را خواهند گنجاند. البته افراط در پرداختن به سیاست، آفاتی دارد که یکی از آنها بازماندن از درس است؛ همچنان که افراط در پرداختن به عبادت نیز چنین آفاتی را در بر دارد؛ و همچنان که افراط در پرداختن به خانواده نیز آفاتی دارد.‌ انسان به هر موضوعی بخواهد زیادی بپردازد، طبیعتا از کار اصلی خودش باز می‏ماند؛ در این تردیدی نیست. حالا در مورد توجه به خانواده، طلبه‌ها یاد گرفته‌اند که اگر بخواهند به خانواده بپردازند، بیشتر باید از زمان‌های تعطیلی درس‌ها استفاده کنند. یا مثلا اگر بخواهند به عبادت بپردازند، بیشتر باید از مناسبت­ها و فرصت‌های عبادی استفاده کنند. اما اگر بخواهند به سیاست بپردازند، باید چه کار کنند؟ یقینا برخورداری از یک برنامۀ هفتگی برای رسیدگی به ابعاد انقلابیِ حیات طلبگی، یکی از لوازم این راه خواهد بود.

ما نباید از آثار بسیار با برکت معنوی و اخلاقیِ «انقلابی بودن» غفلت کنیم. همچنان­که در دفاع مقدس، «جهاد فی سبیل الله» روحیۀ معنوی را افزایش می‌داد، در متن «روحیۀ انقلابی داشتن» هم آثار معنوی خوبی وجود دارد./ خانه طلاب جوان

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ. بقره/188

اموالتان را میان خودتان به ناحق نخورید

حکایت؛ مردی عازم حج بیت‌الله الحرام بود، صندوقچه‌ای که در آن پول و طلای فراوانی بود نزد تاجری که به امانت‌داری معروف بود نهاد و رفت، پس از انجام مناسک حج وقتی به نجف مراجعت کرد و امانتش را از مرد امین مطالبه نمود، منکر شد و امانت او را نداد، این خبر در نجف شهرت یافت عده‌ای آن حاجی را راهنمایی کردند که برود خدمت سید هاشم حطاب شکایت کند. آن شخص نزد سید آمد و قصه را شرح داد، سید به او گفت: من به در دکان او می‌روم تو مراقب من باش وقتی‌که دیدی من از دکان او برخاستم و رفتم تو بلافاصله بیا نزد او و مالت را طلب کن، پس سید حرکت کرد و به دکان تاجر آمد مقداری نشست و صحبت کرد، صاحب‌مال نیز باعجله نزد تاجر آمد و مالش را طلب کرد، تاجر این دفعه برخلاف دفعات قبل که منکر می‌شد گفت: مالت حاضر است، فوری رفت مال را آورد و به صاحبش داد، وقتی‌که مال را تحویل گرفت، علت و جهت انکار مال را و و نیز اعتراف و دادن مال را سؤال کرد، تاجر گفت: علت انکار مال کثرت و زیادی مال بود طمع مرا وادار کرد که انکار کنم، اما این که اعتراف کردم آن بود که؛ سید هاشم حطاب مرا موعظه کرد سپس رانش را نشان من داد که در آن اثر زخمی بود که چندین سال بود که مانده بود جهتش این بود که یک فلس از مال شخصی در ذمه او مانده بود. یک‌شب در خواب دیده بود قیامت برپاشده و ملکی از جانب امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) او را کشان کشان برد تا کنار جهنم هر چه سید خواست خود را به جانب حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بکشد حضرت مانع می‌شد؛ تا این‌که سید می‌گوید؛ من به حضرت التماس کردم مرا بپذیرد، اما حضرت فرمود: اگر تو به خدا بدهکار بودی می‌توانستم از خدا بخواهم که ترا ببخشد، ولی حق مردم را ناچار باید رد کنی. من اصلاً یادم نبود یک فلس بدهکارم، ناگهان دیدم مردی از جهنم به‌سوی من حمله کرد و گفت: ای سید! پولم را بده پس، انگشتش را به ران من داخل کرده و با قوت فشار داد، این زخم که می‌بینی در ران من است، جای انگشت سبابه او است. سپس مرد تاجر گریه کرد و از او حلیت خواست و مالش را رد کرد./حوزه

با اقتباس و ویراست از کتاب داستان‌هایی از حق‌الناس

واقعهٔ مسجد گوهرشاد مشهد در تیر ماه سال ۱۳۱۴ هجری خورشیدی، از رخدادهای مهم دوران حکومت رضا شاه پهلوی و نخست‌وزیری محمدعلی فروغی به شمار می‌آید. خیزش مردم در جریان این واقعه، در اعتراض به اجباری شدن بر سرنهادن کلاه شاپوری توسط حکومت مرکزی، رخ داد./ دانشنامه آزاد 

یکی از قیام‏های ‏خونین مردم ایران به رهبری مراجع تقلید، که نقطه عطفی درتاریخ قیام‏های اسلامی دارد، قیام مسجد گوهرشاد است. نقش علما به ویژه شیخ محمد تقی بهلول در این قیام بسیار برجسته بوده است. او در مسجد گوهرشاد طی سخنرانیهای پرشور و التهابی به کشف حجاب حمله کرد و این حرکت را تهاجمی علیه دیانت و ارزشهای معنوی دانست.

فلسفه و آثار حجاب و عفاف

یکی از فواید و آثار مهم حجاب در بُعد فردی، ایجاد آرامش روانی بین افراد جامعه است که یکی از عوامل ایجاد آن عدم تهییج و تحریک جنسی است؛ در مقابل، فقدان حجاب و آزادی معاشرت‎های بی‎بندوبار میان زن و مرد، هیجان‎ها و التهاب‎های جنسی را فزونی می‎بخشد و تقاضای نامشروع را به صورت عطش روحی و یک خواست اشباع نشدنی درمی‎آورد. غریزه ی جنسی، غریزه‎ای نیرومند، عمیق و دریا صفت است که هرچه بیش تر اطاعت شود بیش تر سرکش می‎گردد؛ هم چون آتشی که هرچه هیزم آن زیادتر شود شعله‎ورتر می‎گردد. بهترین شاهد بر این مطلب این است که در جهان غرب که با رواج بی‎حیایی و برهنگی، اطاعت از غریزه ی جنسی بیش تر شده است، هجوم مردم به مسائل نامشروع نیز زیادتر شده و تیراژ مجلات و کتب جنسی بالاتر رفته است.

یکی از فواید مهم حجاب در بُعد اجتماعی، حفظ و استیفای نیروی کار در سطح جامعه است. در مقابل، بی‎حجابی و بدحجابی باعث کشاندن لذت‎های جنسی از محیط و کادر خانواده به اجتماع، و در نتیجه، تضعیف نیروی کار افراد جامعه می‎گردد. بدون تردید، مردی که در خیابان، بازار، اداره، کارخانه و … همواره با قیافه‎های محرّک و مهیج زنان بدحجاب و آرایش کرده مواجه باشد، تمرکز نیروی کار او کاهش می‎یابد. برخلاف نظام‎ها و کشورهای غربی، که میدان کار و فعالیت‎های اجتماعی را با لذت‎جویی‎های جنسی درهم می‎آمیزند، اسلام می‎خواهد با رعایت حجاب و پوشش، محیط اجتماع از این‎گونه لذت‎ها پاک شده، و لذت‎های جنسی، فقط در کادر خانواده و با ازدواج مشروع انجام شود/ حوزه 

در راه خدا سینه سپر باید کرد

ای قدس ! ظهور مُنتَظر نزدیک است

خورشید دمیده و سحر نزدیک است

در سنگر انتفاضه پا بر جا باش

یک سنگ دگر بزن ، ظفر نزدیک است

نتایج جلوگیری از گناه چشم:

۱- دیدن شگفتی ها:

پیامبراکرم صلی الله علیه واله وسلم می فرماید:« غضوا ابصارکم ترون العجائب»: چشم هایتان را از نامحرم و حرام بپوشید تا عجائب و شگفتی ها را ببینید.

۲- راحتی قلب:

آقا امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: «من غض طرفه اراح قلبه» کسی که از نامحرم چشم بپوشد قلبش راحت است.

۳- نیکو شدن خلق و خوی:

آقا امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: «من غض اطرافه حسنت اوصافه» کسی که نگاه خود را کنترل کند و از نامحرم ببندد اخلاق و صفاتش نیکو می شود.

۴- پاداش الهی:

آقا امام صادق علیه السلام می فرماید: «من نظر الی امرأه فرفع بصره الی السماء او غمض بصره لم یرتد الیه بصره حتی یزوجه الله من الحورالعین» کسی که زنی را ببیند و بلافاصله نگاه خود را به آسمان بیندازد یا چشم خود را از نگاه حرام ببندد چشم باز نگرداند مگر آنکه خداوند متعال از حوریان بهشتی به عقد او درآورد.

۵- چشیدن شیرینی و لذت ایمان:

پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید: «النظر سهم مسموم من سهام ابلیس فمن ترکها خوفا من الله اعطاه الله ایمانا یجد حلاوته فی قلبه» نگاه به نامحرم تیری زهر آلود از تیرهای شیطان است و هر کس از ترس خدا نگاه به حرام و نامحرم را ترک کند خدای متعال ایمانی به او عطا خواهد فرمود که شیرینی آن را در دل خود احساس می کند.

۶- شجاعت و دلیری:

پیامبراکرم صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید: «اشجع الناس من غلب هواه» شجاع ترین مردم کسی است که بر خواهش های نفسانی اش چیره و مسلط شود.

۷- در امان ماندن ناموس:

آقا امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: «کما تدین تدان» هر گونه که باشی همانگونه جزا بینی.

پس اگر از نامحرم چشم نپوشی به ناموست نگاه کنند و اگر از نامحرم لذت ببری با نگاه کردن به ناموس تو لذت می برند.

شاعر می گوید:

هر که باشد نظرش در پی ناموس کسان پی ناموس وی افتد نظر بوالهوسان

شخصی از امام صادق علیه السلام سوال کرد: یابن رسول الله آیا نگاه کردن پشت سر زنهایی که عبور می کنند جایز است؟ حضرت فرمود: اگر به ناموست چنین نگاه شود خشنود می شوی؟ آنگاه حضرت فرمود: برای مردم همان را بخواهید که برای خود می خواهید./ کاروان صادقیه 

عزاداری ۵ میلیونی در جوارحرم علی بن ابیطالب(ع)

 بیش از ۵ میلیون نفر از دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در مراسم عزاداری شهادت اولین پیشوای پرهیزگاران در نجف اشرف مشارکت کردند.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، تولیت مرقد مطهر حضرت علی (ع) امروز دوشنبه اعلام کرد که بیش از ۵ میلیون نفر از دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در مراسم عزاداری شهادت اولین پیشوای پرهیزگاران در نجف اشرف مشارکت کردند.

تولیت آستان مقدس علوی اعلام کرد: استانداری نجف اشرف، از هواپیماهای ارتش برای تأمین بهتر امنیت زوار استفاده کرده است.

علی الحسینی یکی از مسئولان آستان قدس علوی گفت: مراسم عزاداری امسال با سال های گذشته تفاوت عمده داشت زیرا تعداد زوار و عزاداران از مرز پنج میلیون نفر گذشت .

الحسینی افزود : امسال سایه بان هایی در صحن های مرقد حضرت امیر المؤمنین(ع) نصب شد، و صحن جدیدی به نام فاطمه (س) نیز افتتاح گردید.

لؤی الیاسری استاندار نجف اشرف نیز اعلام کرد : بیش از ۲۳ هزار نیروی امنیتی در استان نجف اشرف برای تأمین امنیت عزاداران اولین امام آسمان امامت و ولایت مستقر شده بودند.

زوار مرقد امام علی (ع) از داخل عراق و بسیاری از کشورهای جهان از روز ۱۹ تا روز ۲۱ ماه مبارک رمضان هر سال برای عزاداری شهادت ایشان به نجف اشرف می آیند.

پای درد دل های مسجد؟!

به قلم حجت الاسلام والمسلمین محدثی

بعضي ها احترام مرا حفظ نمي كنند. كارهايي كه در شأن من نيست، انجام مي دهند. با كف و سوت و هوار و خنده ‌هاي بلند، دل مرا مي رنجانند. با هياهو، مجادله ها و منازعه ها آرامشِ مرا مي گيرند. با كفش وارد مسجد مي شوند. جُنُب و ناپاك به مسجد مي آيند. كفش ها را كنار جانماز و روي فرش مي گذارند. فرش و ديوار و زمين مرا آلوده مي كنند. آشغال، پوست تخمه و هستة خرما مي ريزند. كسبة محل، حياط مرا پاركينگ موتورهايشان مي كنند. در فضاي من غيبت مي كنند و حرف هاي لغو مي زنند. مرا به محل بازي، ورزش يا خواب تبديل مي كنند. در من حرف از دنيا مي زنند و دلّالي مي كنند. گويا مرا با باشگاه، قهوه خانه، سينما، بنگاه، و يا فرهنگسرا عوضي گرفته اند.

آخر من هم براي خودم قداست و حرمتي دارم! اين بي حرمتي ها حرام نيست؟ چرا بعضي ها پروا نمي‌كنند؟ بعضي ها وقتي به مسجد مي آيند، فقط حرف مي زنند و غيبت و همهمه مي كنند و مزاحم ذكر و عبادت و نماز و گوش دادن ديگران مي ‌شوند.

اين گِله ‌ها را با شما نگويم، با كه بگويم؟ وقتي مجلس ترحيم مي ‌گيريد، صداي بلندگويتان ـ گاهي ـ‌ سبب رنجش همسايه‌ ها مي ‌شود و آن وقت از من بدشان مي ‌آيد. چرا بايد كسي كه مي ‌خواهد خانه بخرد، دقت مي ‌كند كه همساية مسجد و مدرسه نباشد؟ مگر مسجد جاي هدايت، معرفت و حق نيست؟ نكند زماني فرا رسيده است كه حضرت علي علیه السلام فرمود: «روزي خواهد آمد كه مساجد از جهت ساختماني آباد است؛ ولي از جهت هدايت، خراب!» / «يَأتِي عَلَي النَّاسِ زَمَانٌ… مَسَاجِدَهُم يَومَئِذٍ عامِرَةٌ مِنَ البَنَاءِ خَرَابٌ مِنَ‌ الْهُدي.» نهج البلاغه، فيض الاسلام، حكمت 361. حوزه 

اولین شعری که استاد حمید سبزواری سرود.

استاد سبزواری در مورد اولین شعری که سروده است، در کتاب حاطراتش می‌گوید: نهم محرم (تاسوعا) بود که پدرم پیشنهاد کرد که تو بیا امشب یک شعر برای حضرت علی‌اصغر بساز. من یک شعر آنجا سرودم شعری که کودکانه بود:
آه از آن دم که شاه تشنه و بی‌یار
آمد و آمد به نزد زینب افگار
گفت ای خواهر ستم‌کش و زارم
رو به حرم طفل شیرخوار برم‌آر
زینبش آورد طفل شیرخوار برِشاه
شاه گرفتش به بر چو گوهر شهوار
دید کبود از عطش شده لب لعلش
مرغ خوش‌الحان اوفتاده زاظهار
به گفته این استاد فقید: به هر صورت اولین شعر را (اگر شعر بشود گفت) پدرم تشویق کرد و شعر مسلمانی را به من یاد داد.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

… .معظم له با اشاره به پیام ساده زیستی امیرالمومنین(ع) برای دولتمردان، گفتند: مسئولان باید زندگی خود را همچون انبوه جمعیتی که زندگی ساده ای دارند، بی زرق و برق کنند که در این صورت در جامعه نفوذ خواهند کرد و محبوبیت پیدا می کنند.این مرجع تقلید تاکید کردند: امان از روزی که دولتمردان از جامعه فاصله بگیرند و زندگی های پرزرق و برق را انتخاب کنند و خود را متفاوت از مردم بدانند./ حوزه