در بخشی از پیام حج رهبر انقلاب در توصیف آل ‌سعود، از اصطلاح «شجرۀ ملعونه» استفاده شده است. این اصطلاح که برگرفته از متن قرآن کریم است اشاره به ماجرای رؤیایی دارد که پیامبر صلی ‌الله‌ علیه ‌وآله ‌وسلم دیده ‌اند. در آیۀ ۶۰ سورۀ اسرا چنین آمده است: «وَ إِذْ قُلْنا لَکَ إِنَّ رَبَّکَ أَحاطَ بِالنَّاسِ وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتِی أَرَیْناکَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما یَزِیدُهُمْ إِلَّا طُغْیاناً کَبِیراً»: «و چون برایت گفتیم: به ‌راستی پروردگارت به مردم احاطه داشته‌ و آن رؤیایی را که به تو نمایاندیم و (نیز) آن درخت لعنت ‌شده در قرآن را، جز وسیله ‌ای برای امتحان مردم قرار ندادیم. و ما بیم ‌شان می ‌دهیم، پس ایشان را به ‌جز طغیانی بزرگ نمی ‌افزاید.»

سؤال آن است که این شجرۀ ملعونه چیست که خداوند آن را وسیله ‌ای برای آزمایش و امتحان مردم قرار داده است؟ مخصوصا آنکه در هیچ یک از آیات کریم، شجره ‌ای به چشم نمی ‌خورد که مورد لعن خداوند قرار گرفته باشد. برخی از مفسران معتقدند که این شجره، شجرۀ زقوم است و به آیۀ ۶۲ سورۀ صافات اشاره می‌ کنند که «أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ إِنَّا جَعَلْناها فِتْنَةً لِلظَّالِمِینَ». اما همانگونه که مشخص است در این آیه، صرفا به محل امتحان بودن زقوم اشاره می ‌شود و دیگر مورد لعن قرار نگرفته است.

به ‌همین علت برخی از مفسران دیگر اعتقاد بر این دارند که کلمه‌ «شجره» را نباید به معنای تحت ‌اللفظی آن یعنی «درخت» ترجمه کرد، بلکه با توجه به محتوای آیه می ‌توان دریافت که مراد خداوند از بیان آن چیز دیگری بوده است. شبیه چنین موضوعی در آیات ۲۴ و ۲۶ سوره‌ی ابراهیم علیه ‌السلام نیز آمده است که خداوند از دو عبارت «شجره‌ طیبه» و «شجره‌ خبیثه» برای توصیف وضعیت دو جریان حق و باطل استفاده شده است: «أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِى ٱلسَّمَاءِ» و «وَمَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ ٱجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ ٱلْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ».

در آیه‌ فوق ‌الذکر نیز کلمه‌ شجره، بنا بر تفسیر مفسرانی چون مرحوم علامه طباطبایی، می ‌بایست به معنای خاندان و دودمان در نظر گرفت که در زبان عربی نیز اتفاقا کاربرد زیادی دارد. مثلا می‌ گویند فلانی از شجره‌ مبارکی است، یعنی اینکه از خاندان مبارک و با اصل و نسب‌ داری هست. در احادیث معصومین علیهم‌ السلام نیز چنین معنایی از شجره به کار رفته است. به ‌عنوان مثال پیامبر صلی ‌الله ‌علیه ‌وآله ‌وسلم خطاب به امیرالمؤمنین علی علیه ‌السلام می ‌فرمایند: «أنا و أنت من شجرة واحدة». پس مراد از شجرۀ ملعونه در این آیه نیز در حقیقت، خاندانی است که به دلیل کارهایی که کرده ‌اند مورد لعنت خداوند قرار گرفته است.

((مرگ بر آل سعود ملعون))