زمستان، سرما، روزهای کوتاه، شب‌های بلند. همه‌ی این‌ها باعث می‌شوند که بدن ما به نوعی آسیب‌پذیرتر باشد. در واقع در طول زمستان سیستم ایمنی بدن ما ضعیف‌تر و حساس‌تر می‌شود و خیلی‌ها از دل و دماغ می‌افتند.

در این مطلب چند دمنوش ساده معرفی می‌کنیم که هم سرحالتان می‌آورند، هم سرماخوردگی و آنفلوانزا را از شما دور می‌کنند و هم اینکه به شما انرژی بیشتری می‌دهند. لطفاً با ما همراه باشید.

سرخارگل یا گیاه اکیناسه

این گیاه حاوی خواص متعددی است. ریشه آن همانند گل‌ها و ساقه‌اش در طب سنتی استفاده‌ی زیادی دارد. سرخارگل سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و بدن را در برابر عفونت‌های باکتریایی و ویروس‌ها مقاوم می‌کند.

به عقیده‌ی متخصصان این گیاه ضدالتهاب، ضدعفونی‌کننده، ضد باکتری، آنتی‌بیوتیک، ضدویروس و حتی تسکین‌دهنده‌ی زخم‌هاست.

خلاصه اینکه سرخارگل یکی از آن گیاهان ناب زمستانی است. سری به عطاری بزنید و خودتان را یک فنجان دمنوش سرخارگل مهمان کنید.

آویشن

آویشن شهرت فراوانی در تقویت و ضدعفونی کردن بدن دارد. این گیاه سرشار از روغن‌های ضروری است که عطر و طعم بی‌نظیری به غذاها می‌دهد. دمنوش آویشن برای باز شدن بینی بسیار مناسب است. این گیاه بخش‌ها و اعضای درونی بدن را تمیز و ضدعفونی می‌کند. اگر به شدت سرماخورده‌اید و سرفه امانتان را بریده است هر روز سه تا پنج فنجان دمنوش آویشن میل کنید. کافی است آویشن تازه تهیه کنید و در آب جوش انداخته و به مدت چند دقیقه دم کنید.

گل‌های مریم‌گلی سیاه برای درمان عفونت‌های تنفسی، احتناق سینوس‌ها

و آنفلوانزا مفید است. اگر سرما خورده‌اید و زیاد سرفه می‌کنید توصیه می‌کنیم

که روزانه دو تا سه فنجان از این دمنوش میل کنید. مریم گلی شما را از پیری

زودرس هم دور می‌کند

ادامه »

زمان به خواب رفتن و زمان بیدار شدن زمان هایی است که بدن احساس آرامش و تازه شدن می‌کند. وقتی که آموختید چگونه ساعت داخلی یا بیولوژیکی بدن را تنظیم کنید، بدنتان خواهد فهمید که کی زمان خواب است و کی زمان هوشیاری.

شما سحرخیز هستید یا شـب زنده دار؟ آیا تا کنون شـده کـه زودتـر از زنـگ سـاعـت به طـور خـودکــار از خواب برخیزید؟

به طور کلی ساعت درونی یا  بیولوژیک بدن شما به شما کمک می کـنـد تا فعالیت خود را در ساعات روز افزایش داده و در تــاریکی و شب هنگام از شدت آنها بکاهید و به استراحت بپـردازیـد.

 چـرخـه خـواب و بـیــداری، فـعالیت و اسـتـراحت، حرارت بدن، بـرونـده قـلـب، مـصـرف اکسیژن و مـیـزان ترشح غدد درون ریز توسط همین ساعت بیولوژیک بدن تنظیم می گـردنـد.

 سـاعــت بیولوژیک مختص انسان ها نبـوده و تـمـام مـوجـودات زنـده از بــاکتری ها گرفته تا خود انـسـان ها واجد چنین ساعتی می باشند.

ادامه »

این سۆال برایش پیش آمده بود که تکلیف ما که مالی نداریم چه می‌شود؟! آیا این انصاف است که تنها ثروتمندانی که در دنیا راحت بوده‌اند در آخرت نیز راحت باشند؟!

 کتاب‌های حدیثی را ورق زده بود … تفاسیر را خوانده بود … سخنان علمای دین را شنیده بود … حسرتی بزرگ جانش را فراگرفته بود. حسرت آنکه نمی‌تواند وقف کند. مال چندانی ندارد که آن را در راه خدا وقف نماید. اما دلش می‌خواست موقوفه‌ای از خود به جا گذارد تا در روز واپسین یاری‌رسانش باشد.

 حدیث پیامبر (صلی الله علیه و آله) که فرموده بودند “إِذَا مَاتَ ابْنُ آدَمَ انْقَطَعَ عَمَلُهُ إِلَّا مِنْ ثَلَاثَةٍ وَلَدٍ صَالِحٍ یَدْعُو لَهُ وَ عِلْمٍ یُنْتَفَعُ بِهِ بَعْدَ مَوْتِهِ وَ صَدَقَةٍ جَارِیَةٍ‏؛ انسانی که از دنیا می‌رود جز از ناحیه سه چیز پیوندش با دنیا قطع می‌شود: دانشی که از آن سود برده شود، یا صدقه جاری (وقف) یا فرزند صالحی که برایش دعا کند". (بحار الانوار، ج 2، ص 23) ذهنش را درگیر خود ساخته بود. این سۆال برایش پیش آمده بود که تکلیف ما که مالی نداریم چه می‌شود؟! آیا این انصاف است که تنها ثروتمندانی که در دنیا راحت بوده‌اند در آخرت نیز راحت باشند؟! تا آنکه پاسخ پرسش خویش را در لا به لای همان کتاب‌ها و سخنان یافت:

وقف در حد توان

بر اساس مبانی اسلامی و آنچه در قرآن و احادیث آمده است خداوند بساط رشد و کمال را برای همگان فراهم ساخته است. لکن این بدان معنا نیست که از همگان به یک شکل و به یک اندازه تکلیف خواسته باشد بلکه هر کس به اندازه قدر و منزلت مادی و معنوی خود مسئول خواهد بود. این اصل و قاعده‌ای است کلی که در تمام اصول و احکام شرع اسلام حاکم است و دامنه آن واجبات و مستحبات را در برگرفته است.

انسانی که قصد وقف کردن را داشته باشد از حداقل‌های موجودش نیز می‌تواند برای این کار استفاده نماید و اگر واقعا چیزی در اختیارش نیست امید است خداوند به نیت خیر او پاسخ دهد و ثواب و اجری نصیبش گرداند

وقف و بخشیدن اموال نیز از این اصل کلی مستثنی نخواهد بود. خداوند هنگام پاداش دادن به موقوفات بشر تنها به کمیت توجه ندارد. در نظر حضرت حق آنچه بیش از کمیت در اثربخشی وقف تأثیرگذار است میزان خلوص نیت است. در کنار آن نگاه می‌شود که فرد واقف چه بخش از اموال خویش را در راه خدا بخشیده است.

ادامه »

خداوند متعال از میان مخلوقات عالم، برخی را برگزیده است:

از هستی… بهشت؛
از دنیا… حلال؛

از ادیان… اسلام؛

از کتاب های آسمانی… قرآن؛

از انسان ها… پیامبران؛

از راه ها… صراط مستقیم؛

از خانه ها… کعبه؛

از شب ها… شب قدر؛

از روزها… جمعه؛

از ماه ها… رمضان؛

از زنان… فاطمه زهرا؛

از درختان بهشت… طوبی؛
از سنگ ها… حجرالاسود؛
از آب ها… زمزم؛

از واجبات… نماز؛
از دل ها… دل شکشته؛

از چشم ها… چشم بسته از حرام؛

9 دی ماه سال 88 عده ای از مردم در تهران و چند شهر بزرگ كشور در واكنش به اعتراض های پس از انتخابات ریاست جمهوری به خیابان ها مدند و حمایت خود را از نظام جمهوری اسلامی اعلام كردند. این روز از سوی شورای فرهنگ عمومی به عنوان  روز «بصیرت و میثاق امت با ولایت» نامگذاری شد و رهبری نیز فرمودند كه «روز نهم دی در تاریخ ماند».

امسال نیز در حالی که چهار سال از نهم دی ماه سال 88 می گذرد، باز هم همچنان «حماسه نهم دی» پاس داشته می شود.

عباسعلی منصوری آرانی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در همین رابطه نهم دی ماه را تجدید بیعت مردم با ولایت و اعتماد مجدد به ستون مستحکم ولایت فقیه می داند.

این نماینده مجلس شورای اسلامی همچنین معتقد است که وجود سلایق مختلف و تفاوت ایده ها در مسائل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مهم نیست بلکه آنچه اهمیت دارد این است که همه ولایت و رهبری را فصل الخطاب بدانند.

مشروح گفت و گوی تبیان با منصوری آرانی را در زیر می خوانید:

با توجه به نامگذاری روز نهم دی ماه به نام روز «بصیرت و میثاق امت با ولایت» نقش رهبری را در ماندگاری حماسه 9 دی چه می دانید؟

شاخصه نظام ما این است که یک ستون مستحکم دارد که خیمه گاه نظام است و آن ولایت فقیه است. ما در 35 سال گذشته در رخدادها و بحران های مختلف پیش آمده بعد از انقلاب همواره شاهد ایفای نقش و تاثیر رهبری بوده ایم و مردم نیز با تکیه بر این محور نظام توانسته اند از تنگناها عبور کنند.

ادامه »

چهل روز از شهادت امام حسین (ع) و یارانش می‌گذرد و در تقویم می‌بینیم که یکی از روزهای تعطیل رسمی در کشور همین اربعین است. چرا چهلمین روز شهادت امام (ع) و شهدای کربلا باید تعطیل باشد؟ راز و رمز اربعین چیست؟ اصلا در این روز باید چه کاری انجام دهیم؟ خیلی‌ها هستند که در اربعین حسینی چنین سوالاتی به ذهنشان می‌رسد. در مطلب پیش یک گزارش کامل و برنامه عزاداری‌های اربعین ارائه می‌شود.

اجرای مراسم‌های مذهبی در کشور ما به غیر از اینکه عملی آیینی محسوب می‌شود حرکتی اجتماعی است. عزاداری‌ها، مولودی‌ها و سایر حرکت‌های مذهبی خاستگاه اجتماعی دارند و مردم نقش اول و آخر را در آن بازی می‌کنند. اربعین نیز از ین قاعده مستثنی نیست. می‌گویند اربعین، گذر چهل روز از یک حادثه است و پاس داشت آن، تا در دفتر خاطره ها گرد فراموش نگیرد، و شاید از آن روی که گفته اند از روزی که جسد را در میان قبر می گذارند، تا چهل روز، انس و محبت آن رحیلِ خاک مردم را به بالین خود می کشاند، و شاید به دلیل این سخن پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله که فرمود: «زمین چهل روز در مرگ مۆمن می گرید» و یا… اربعین، گرامی داشته می شود؛ اما برای رخداد بی مرگ عاشورا، اربعین و تکرار مکرر آن در سال 1368 بار، حکایت دیگری است از عشق و دلدادگی؛ چیزی که باید آن را در اراده بی پایان خدایی جست. این نوشته، مروری است کوتاه بر ارج اربعین و وظیفه ای که ما داریم.

راز و رمز عدد چهل

در فرهنگ دینی و معارف عرفانی، عدد چهل قداستی ویژه یافته است. چلّه نشینی برای رفع حاجت یا رسیدن به مقامات سلوک و عرفان معروف است. حفظ کردن چهل حدیث، اخلاصِ چهل صباح، کمال عقل در چهل سالگی، دعا برای چهل مۆمن و چهل شب چهارشنبه، نمونه هایی از این معناست. در تاریخ انبیا و روایات اسلامی نیز واژه اربعین شواهد بسیار دارد. برخی از مشهورترین این نمونه ها عبارتند از: 1. حضرت آدم در فراق بهشت چهل روز گریست. 2. حضرت آدم در مرگ هابیل چهل روز عزادار بود. 3. زمین، چهل روز در مرگ مۆمن می گرید. 4. نماز کسی که شراب نوشیده تا چهل روز پذیرفته نیست. 5. خداوند متعالی چهل سال به فرعون مهلت داد. 6 . حریم همسایه تا چهل در، از چهار طرف است.

ادامه »

یکی از شبهات موجود در حوزه تاریخ اسلام این است که آیا کاروان اسرای کربلا و خاندان مطهر حضرت سیدالشهداء علیه السلام در بازگشت از شام ،در نخستین اربعین شهدای كربلا به به صحرای تفتیده نینوا بازگشته‌اند یا نه؟ در بیان اهمیت این بحث تاریخی، همین بس که نخستین باز دو تن از علمای طراز اول شیعه، سید بن طاووس در کتاب مشهور خود به نام « اللهوف علی قتل الطفوف » و محدث نوری در کتاب « لۆلۆ و مرجان » در درستی مسئله ورود کاروان عاشورا در نخستین اربعین به سرزمین کربلا  دچار تردید و ارائه شبهه شدند. بعدها این تردید به آثار شفاهی و کتبی شاگردان آن دو عالم برجسته راه یافت و بدین‌گونه مدخل مهمی در کتب دینی شیعه و حتی سنی برای بحث بوجود آمد.

دلیل عمده آن دسته از علمایی که در این مسئله تردید داشتند و دارند، بُعد مسافت میان سرزمین شام و عراق (دمشق و کربلا) می‌باشد. این افراد معتقدند چگونه ممکن است کاروان عاشورا در طول 40 روز، مسافت طولانی کربلا تا شام را در ضمنِ اقامت در برخی شهرهای بین راه سر کند و پس از مدتی توقف در شام، دوباره همان مسیر را باز گردد. بنابر این، کاروان عاشورا یا در بیستم صفر سال 62 قمری (یک سال پس از شهادت) وارد کربلا شده و یا در اربعین دوم حضرت سید‌الشهدا علیه السلام (80 روز پس از شهادت) به آن مکان مقدس وارد آمده است.

در این میان، مجاهد نستوه شهید آیت ‌الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی در کتاب «تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید‌الشهدا علیه السلام» با بررسی منابع دینی، تاریخی و فقهی و پژوهش در آثار و اقوال « تاریخ عاشورا» با ارائه دلایل عقلی و نقلی، غبار تردید از چهرة این مسئله بر می‌دارد.

شهید آیت الله قاضی طباطبایی در مقدمه این کتاب آورده است:

ادامه »

ادامه »

ادامه »

ادامه »