صلی الله علیک یا ابا عبدالله الحسین السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

امام حسین (علیه السلام) فرمودند:لاتَقولَنَّ فی اَخیکَ المُؤمِنِ اِذا تَواری عَنکَ اِلّا ما تُحِبُّ اَن یَقولَ فیکَ اِذا تَوارَیتَ عَنهُ؛
پشت سر برادر مؤمن خود، چیزی مگو مگر آنچه دوست داری او پشت سر تو بگوید.بحارالانوار، ج44، ص 127

شرح حدیث:

• صداقت در دوستی، آن است که ظاهر و باطن انسان با دوست، یکسان باشد و از برخورد دوگانه در روبه رو و پشت سر پرهیز شود.
• ای جان فدای آن که دلش با زبان یکی است…آنان که پشت سر برادر دینی خود به عیبجویی و انتقاد می پردازند اما در برابر او زبان به چاپلوسی و تملّق می گشایند، صفت نفاق و دورویی دارند و این با ایمان ناسازگار است.
•  اگر دوست داریم دیگران در غیاب و پشت سر ما از ما به خوبی یاد کنند و با عبارتهای شایسته درباره ی ما حرف بزنند و از خوبیهای ما بگویند، ما هم پشت سر آنان باید همین حالت و رفتار را داشته باشیم و جز به خوبی و از خوبیهایشان سخن نگوییم.
• بدگویی در نبودِ دوست و برادر دینی، از صداقت به دور است.
• دوست آن باشد که معایب دوست همچو آیینه رو به رو گوید نه که چون شانه با هزار زبان پشت سر رفته مو به مو گوید.
  
• رعایت حقوق برادر مسلمان، از سنگین ترین وظایف دینی و اخلاقی است.
• اگر می خواهیم دیگران با احترام و ادب از ما یاد کنند، باید ادب و احترام را درباره ی آنان رعایت کنیم.
  
• اگر نمی پسندیم که با عنوانهای زشت از ما یاد کنند، ما هم تعبیرهای زننده و توهین آمیز درباره ی آنان به کار نبریم.
  
• اگر از غیبت خود بدمان می آید و ناراحت می شویم، ما هم از آنان غیبت نکنیم.
  
• اگر از افشای رازمان توسط دیگران می رنجیم، با افشای اسرار آنان، مایه ی رنجش خاطرشان را فراهم نکنیم.این رفتار، نشانه ی «انصاف» در معاشرت است.منبع: حکمت های حسینی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسین علیه السلام)، جواد محدثی

شعر عاشورایی

ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند
سوختگان غمت با غم دل خرمند

هر که غمت را خرید عشرت عالم فروخت
با خبران غمت، بی خبر از عالمند

در شکن طُره ات، بسته دل عالمیست
وآن همه دلبستگان، عقده گشای همند

یوسف مصر بقا در همه عالم تویی
در طلبت مرد و زن، آمده با درهم اند

تاج سر بوالبشر، خاک شهیدان توست
کاین شهدا تا ابد، فخر بنی آدمند

در طلبت اشک ماست، رونق مرآت دل
کاین دُرَر با فروغ، پرتو جام جمند

چون به جهان خرمی، جز غم روی تو نیست
باده کشان غمت، مست شراب غمند

عِقد عزای تو هست، سنت اسلام و بس
سلسله ی کائنات، حلقه ی این ماتمند

گشت چو در کربلا، رایت عشقت بلند
خیل ملک در رکوع، پیش لوایت خمند

خاک سر کوی تو، زنده کند مرده را
زآنکه شهیدان تو ، جمله مسیحا دمند

هر دم از این کشتگان گر طلبی بذل جان
در قدمت جانفشان، با قدمی محکمند
شاعر: فؤاد کرمانی

روضه جان جانان

صلی الله علیک یا ابا عبدالله یا شهید بکربلا، سلام من به خاک کربلا به همان خاکی که قدم های اربابم حسین برآن گذاشته شد، سلام من به خاک کربلا همان خاکی که مولایم حسین  به هنگام نماز برآن  سجده کرد ، سلام من به خاک کربلا همان خاکی که سالار زینب بر روی آن زانو زد به هنگام دیدن جسد غرق به خون علی اکبر جوانش…سلام من به خاک کربلا همان خاکی که اربابم حسین بر روی آن نشست و سر برادرش عباس را به زانو گرفت…سلام من به خاک کربلا همان خاکی که مولایم حسین آن را کنار زد و جسد بی جان و تشنه لب شش ماهه اش را در آن دفن کرد…سلام من به خاک کربلا همان خاکی که صورت مولایم حسین بر روی آن گذاشته شد.. سلام من به خاک کربلا همان خاکی که بدن بی سر اربابم حسین سه روز بدون کفن  برروی آن باقی ماند…ای خاک کربلا سوالی دارم چگونه طاقت آوردی این همه مصیبت را…؟ وسیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون