ظریفی گفت: چندي پیش زن ملانصرالدین آمد پیش من. او به ندرت به دیدن من می آید، اما وقتی

هم می آید، من فوراً شستم خبردار می شود که باید اتفاق مهمی افتاده باشد. این بود که از او

پرسیدم: ببینم، چی شده؟ در عرض سی دقیقه از زمین و زمان برایم درد دل کرد تا بالاخره به اینجا

رسید که ملانصرالدین توي خواب با خودش حرف می زند. تو را به خدا بگو چه خاکی به سرم

بریزم؟ آنقدر حرف می زند که خوابیدن در آن اتاق براي من عذابی الیم است و حتی در خواب داد

و فریاد به راه می اندازد و هر چی از دهنش می آید، می گوید. من در جواب گفتم: کار خاصی لازم

نیست. کافی است هر وقت هر دوي شما بیدار هستید، به او فرصت بدهی حرف هایش را بزند! و

تو هم به حرفهاي او خوب گوش کنی.