همه ما امام رضا علیه السلام را به صفت زیبای «رئوفیت» می شناسیم اما یكی از اوصاف و مقامات آن حضرت كه در متون دینی بر آن تأكید گشته، مقام «صدیقین و شهداء» است.

مقام «صدیقین» و مقام دیگر كه باز در آیات و روایات به دنبال این مقام ذكر می شود یعنی مقام «شهادت» ظاهرا خالی از ارتباط با همدیگر نیستند و ذكر این دو كنار یكدیگر حاكی از ارتباط بین این دو مقام می باشد.

به عنوان نمونه در این آیات می خوانیم:

«و من یطع الله و الرسول فأولئك مع الذین أنعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین و الشهداء و حسن أولئك رفیقا» (نساء /69)

«والذین آمنوا بالله و رسله أولئك هم الصدیقون و الشهداء عند ربهم لهم أجرهم و نورهم» (حدید/19)

و به عنوان نمونه در این روایات نیز می خوانیم:

«إن فاطمة علیها السلام صدیقة شهیدة» (كافی، كتاب الحجة باب مولد الزهراء ح2)

«اللهم صل علی علی بن موسی الرضا …. الصدیق الشهید ….» (صلوات خاصه امام رضا علیه السلام)

البته ممكن است كه مقام صدیقین همان مقامی باشد كه خداوند در قرآن از آن تعبیر به «مقعد صدق» نموده است:

«إن المتقین فی جنات و نهر فی مقعد صدق عند ملیك مقتدر» (قمر /54و55)

یعنی متقین در بین درختان و نهرهای بهشت در جایگاه صدق در نزد خداوندی كه مالك هر چیز و مقتدر است می باشند.

توضیح اینكه كلمه «صدیق» از ریشه “صدق” به معنی راستی می آید و در واقع صیغه مبالغه ساخته شده از “صدق” است یعنی بسیار راستگو كه از همین جا می توانیم ربط مقام «صدیقین» با مقام «شهداء» را بفهمیم.

چون شهداء در روز قیامت كسانی هستند كه در دنیا بر اعمال انسان ها به إذن الهی نظارت داشته اند و در قیامت گواهی خواهند داد و گواهی آنها تصدیق می شوند چون آنها جزء راستگویان یا بسیار راستگویانند.

صفحات: 1· 2